"Mae'n . . . mae'n ddrwg gin' i."
"Ddrwg gynnoch chi ! Ddrwg gynnoch chi! Mi ddylwn. alw policeman i mewn. Y jail ydi lle rhai fel chi . . . Y bil iddo fo, Marjorie . . . And don't you show your face here again."
Aethant allan, Mary gan guddio'i hwyneb, Owen gan edrych mor ddidaro ag y medrai. Pan gyrhaeddodd y ddau y stryd, troes hi i'r dde tua'r Maes.
"I b'le'r ydach chi'n mynd, Mary?"
"At y brêc."
"Ond yr argian fawr . . . "
"Ych taid yn dwad allan ynoch chi, mae'n debyg."
"Gwrandwch, Mary . . . "
"Y ddau daid, o ran hynny." A brysiodd o'i flaen drwy'r bobl a lanwai'r palmant.
Ar y Maes, safodd y ddau'n fud ond anniddig i aros am y brêc, er na chychwynnai'r nesaf tan saith o'r gloch.
"Gwneud hen sioe ohonoch ych hun mewn lle fel'na."
Ni ddywedodd Owen ddim yr oedd yn well gadael i'r storm glirio'r awyr.
"Mi fydd sôn amdanach chi."
"Bydd," mewn edifeirwch mawr.
"Dydach chi ddim ffit i fod yn brygethwr."
"Nac ydw'," yn yr un dôn.
"Nac ydach."
"Nac ydw"."
Ai chwarae â hi yr oedd? Ond edrychai'n ddifrifol ddigon.
"Be' . . . be' ddeudodd o am ych chwaer?" gofynnodd ymhen ennyd.
"Dim o bwys . . . 'Dydach chi ddim am fynd yn ôl ar y brêc nesa', Mary?"
"Ydw' . . . 'Wyr o ym mh'le mae hi ?"
"Na wyr. A 'does dim ots gynno fo. . .Ylwch, Mary, mi fydd raid inni aros yma am dros awr."
"Be' wnaeth i chi 'i hitio fo fel'na?"
