a'r gwaed yn curo yn ei dalcen. Yr oedd y cellwair hwn yn ei ddychrynu, yn... yn rhywbeth aflan.
"A'r 'Hyfforddwr'?"
"Ydw', wrth gwrs."
"'O ba beth y gwnaeth Duw Efa?' 'O asen Adda tra yr oedd ef yn cysgu.'! Wel, wir! 'Tasach chi'n clywad Mr. Radcliff ar betha' fel yna!"
"Mr. Radcliff?"
"Dyn sy'n aros yn yr un tŷ â fi yn Llundain. Lecturer mewn Geology."
"O... 'Ydi... 'ydi'ch tad yn gwbod am y syniada' yna sy gynnoch chi?"
"O, mae Daddy'n hopeless. Hopeless! But he's a dear all the same. 'Rydw i'n siarad am bob dim ond crefydd efo Daddy.
Ac yn edrach mor solemn ag y medra' i yn y capal... Mi ro' i fenthyg llyfra' Darwin i chi, ac mae gin' i un o rai Huxley ac un . . ."
"Dim, diolch yn fawr, Rhiannon." Cododd Owen i gychwyn ymaith.
"'Oes arnach chi 'u hofn nhw, Owen ?"
Yr oedd y wên fingam ar ei hwyneb eto, yn watwar ac yn her. Chwarddodd yntau, gan ddiystyru'r cwestiwn a symud tua'r drws.
"Mi alwa' i cyn capal nos 'fory i weld eich tad."
"'Oes arnach chi 'u hofn nhw, Owen?"
Gwyddai ef mai'r ateb oedd "Oes." Yr oedd ef, fel ei thad, yn credu'r Beibl i gyd-bron i gyd, beth bynnag, ac 'roedd ganddo ddigon i boeni yn ei gylch heb ddechrau brwydro yn erbyn amheuon fel y rhai a oedd yn ei meddwl hi. Pam na rôi'r "bitsh bach" lonydd iddo?
"Ac mae'n debyg eich bod chi'n credu bod pob iaith wedi dŵad o Dŵr Babel? Ac mai effaith y Dilyw ydi'r fossils sy yn y creigia' 'ma? Ac mai..."
