"Wel, cyfla sâl sy mewn lle fel Llan Feurig . . . "
"O." Syllodd drwy'r ffenestr, a gwên braidd yn fingam ar ei hwyneb.
"Pam ydach chi'n gwenu, Rhiannon?"
"Dim ond bod gin' i bee in my bonnet ar y mater yna. Mi ddyla' pob pregethwr astudio Science." Swniai'n ddeddfol ar y pwnc.
"O? Pam, deudwch?"
"Ydach chi wedi darllan Darwin?"
"Darwin? Naddo, wir, wchi."
"'The Origin of Species'? Descent of Man'?"
"Naddo."
"Na Daddy chwaith, er imi ddŵad â'r ddau iddo fo o Lundain. Mae o'n gwrthod 'u darllan nhw. None so blind as he that will not see, yntê?" Chwarddodd wrth ychwanegu. "Y Beibil ydi'i lyfr o, ac mae o'n 'i goelio fo bob gair!"
Ai mwgwd oedd y pwl hir o chwerthin? Teimlai Owen fod ei llygaid yn ei wylio, fel petai hi'n chwarae ag ef. Clywsai ganwaith fod Rhiannon Morris yn "hogan ofnadwy o beniog," ond ni welsai ef ddim anghyffredin ynddi pan ddigwyddasai daro arni ar y ffordd neu wrth y capel a sôn am ei hiechyd neu'r tywydd neu gryd-cymalau'i mam. Ond yr oedd arno'i hofn. yn awr, a gwrandawai'n astud gan obeithio bod gweinidog y Bedyddwyr yn cychwyn ymaith o'r ystafell nesaf, y stydi. "Ydach chi'n cofio 'Rhodd Mam'?" gofynnodd hi, gan chwerthin eto.
"Ydw', debyg iawn."
""O ba beth y gwnaeth Duw y ddaear?" Gofynnodd y cwestiwn mewn llais dwfn, pregethwrol, ac yna gwnaeth lais plentyn yn adrodd ar goedd wrth ateb, "O ddim."" A'r un modd gyda "Mewn pa faint o amser y gwnaeth efe bob peth? 'Mewn chwe diwrnod.""
Ni ddywedodd Owen ddim, ond teimlai'r gwrid ar ei wyneb
