"'Oes gynnoch chi air o gyngor iddo fo, Lias Tomos?" gofynnodd Dafydd, gan nodio tuag at Owen.
"Cyngor, Dafydd? Nac oes, am wn i, wir, fachgan."
Yna craffodd yn serchog ar y Beibl yn ei ddwylo, a throes y dalennau'n gyflym. "Ond mi ddarllena' i ddarn o'r Hen Lyfr, cyngor yr Apostol i ddyn ifanc tebyg i Owen 'ma . . . O, dyma fo:
'Pregetha y gair; bydd daer mewn amser, allan o amser; argyhoedda, cerydda, gyd â pob hir-ymaros ac athrawiaeth . . .'
"Never mind to-morrow," rhuodd y lleisiau o'r drws nesaf, ac arhosodd yr hen flaenor ennyd nes i'r nodau mwyaf croch beidio.
"Yr hen lais 'ma dipyn yn wan," meddai. "Fedra' i ddim cystadlu efo'r rheina am funud ne' ddau.
'Canys daw yr amser pryd na ddioddefont athrawiaeth iachus; eithr yn ôl eu chwantau eu hunain y pentyrrant iddynt eu hunain athrawon, gan fod eu clustiau yn merwino; Ac oddi wrth y gwirionedd y troant ymaith eu clustiau, ac at chwedlau y troant. . .'
Arhosodd eilwaith nes i'r floedd o linell, "To-morrow the world may go hang," fynd heibio.
""Eithr gwylia di ym mhob peth, dioddef adfyd, gwna waith efengylwr, cyflawna dy weinidogaeth.'"
