26 A phan dorrwyf ffon eich bara, yna deg o wragedd a bobant eich bara mewn un ffwrn, ac a ddygant eich bara adref dan bwys: a chwi a fwyttêwch, ac nis digonir chwi.
27 Ac os er hyn ni wrandêwch arnaf, ond rhodio y’ngwrthwyneb i mi;
28 Minnau a rodiaf y’ngwrthwyneb i chwithau mewn llid; a myfi, ïe myfi, a’ch cospaf chwi etto saith mwy am eich pechodau.
29 A chwi a fwyttêwch gnawd eich meibion, a chnawd eich merched a fwyttêwch.
30 Eich uchelfeydd hefyd a ddinystriaf, ac a dorraf eich delwau, ac a roddaf eich celaneddau chwi ar gelaneddau eich eilunod, a’m henaid a’ch ffieiddia chwi.
31 A gwnaf eich dinasoedd yn anghyfannedd, ac a ddinystriaf eich cyssegroedd, ac ni aroglaf eich aroglau peraidd.
32 A mi a ddinystriaf y tir; fel y byddo aruthr gan eich gelynion, y rhai a drigant ynddo, o’i herwydd.
33 Chwithau a wasgaraf ym mysg y cenhedloedd, a gwnaf dynnu cleddyf ar eich ol; a’ch tir fydd ddiffaethwch, a’ch dinasoedd yn anghyfannedd.
34 Yna y mwynhâ y tir ei Sabbathau yr holl ddyddiau y byddo yn ddiffaethwch, a chwithau a fyddwch yn nhir eich gelynion; yna y gorphwys y tir, ac y mwynhâ ei Sabbathau.
35 Yr holl ddyddiau y byddo yn ddiffaethwch y gorphwys; o herwydd na orphwysodd ar eich Sabbathau chwi, pan oeddech yn trigo ynddo.
36 A’r hyn a weddillir o honoch, dygaf lesgedd ar eu calonnau yn nhir eu gelynion; a thrwst deilen yn ysgwyd a’u herlid hwynt; a ffoant fel ffoi rhag cleddyf; a syrthiant hefyd heb neb yn eu herlid.
37 A syrthiant bawb ar ei gilydd, megis o flaen cleddyf, heb neb yn eu herlid: ac ni ellwch sefyll o flaen eich gelynion.
38 Difethir chwi hefyd ym mysg y cenhedloedd, a thir eich gelynion a’ch bwytty.
39 A’r rhai a weddillir o honoch, a doddant yn eu hanwireddau yn nhir eich gelynion; ac yn anwireddau eu tadau gyd â hwynt y toddant.
40 Os cyffesant eu hanwiredd, ac anwiredd eu tadau, ynghyd â’u camwedd yr hwn a wnaethant i’m herbyn, a hefyd rhodio o honynt yn y gwrthwyneb i mi,
41 A rhodio o honof finnau yn eu gwrthwyneb hwythau, a’u dwyn hwynt i dir eu gelynion, os yno yr ymostwng eu calon ddïenwaededig, a’u bod yn foddlawn am eu cospedigaeth:
42 Minnau a gofiaf fy nghyfammod â Jacob, a’m cyfammod hefyd âg Isaac, a’m cyfammod hefyd âg Abraham a gofiaf, ac a gofiaf y tir hefyd.
43 A’r tir a adewir ganddynt, ac a fwynhâ ei Sabbathau, tra fyddo yn ddiffaethwch hebddynt: a hwythau a foddlonir am eu cospedigaeth; o achos ac o herwydd dirmygu o honynt fy marnedigaethau, a ffieiddio o’u henaid fy neddfau.
44 Ac er hyn hefyd, pan fyddont yn nhir eu gelynion, nis gwrthodaf ac ni ffieiddiaf hwynt i’w difetha, gan dorri fy nghyfammod â hwynt: o herwydd myfi ydyw yr Arglwydd eu Duw hwynt.
45 Ond cofiaf er eu mwyn gyfammod y rhai gynt, y rhai a ddygais allan o dir yr Aipht y’ngolwg y cenhedloedd, i fod iddynt yn Dduw: myfi ydwyf yr Arglwydd.
46 Dyma y deddfau, a’r barnedigaethau, a’r cyfreithiau, y rhai a roddodd yr Arglwydd rhyngddo ei hun a meibion Israel, ym mynydd Sinai, trwy law Moses.
Pennod XXVII.
1 Yr hwn a wnelo adduned hysbysol, eiddo yr Arglwydd fydd. 3 Pris y cyfryw adduned. 9 Am anifail a rodder trwy adduned. 14 Am dŷ. 16 Am faes, a’i ollyngiad. 28 Ni rhyddihêir un dïofryd-beth. 32 Nid rhydd newid y degwm.
A llefarodd yr Arglwydd wrth Moses, gan ddywedyd,
2 Llefara wrth feibion Israel, a dywed wrthynt, Pan addunedo neb adduned neillduol, y dynion fydd eiddo yr Arglwydd, yn dy bris di.
3 A bydd dy bris, am wrryw o fab ugain mlwydd hyd fab tri ugain mlwydd, ïe, bydd dy bris ddeg sicl a deugain o arian, yn ol sicl y cyssegr.
4 Ac os benyw fydd, bydded dy bris ddeg sicl ar hugain.
5 Ac o fab pùm mlwydd hyd fab ugain mlwydd, bydded dy bris am wrryw ugain sicl, ac am fenyw ddeg sicl.
6 A bydded hefyd dy bris am wrryw o fab misyriad hyd fab pùm
