mlwydd, bùm sicl o arian; ac am fenyw dy bris fydd tri sicl o arian.
7 Ac o fab tri ugeinmlwydd ac uchod, os gwrryw fydd, bydded dy bris bymtheg sicl, ac am fenyw ddeg sicl.
8 Ond os tlottach fydd efe na’th bris di, yna safed ger bron yr offeiriad, a phrisied yr offeiriad ef: yn ol yr hyn a gyrhaeddo llaw yr addunedydd, felly y prisia yr offeiriad ef.
9 ¶ Ond os anifail, yr hwn yr offrymmir o hono offrwm i’r Arglwydd, fydd ei adduned; yr hyn oll a roddir o’r cyfryw i’r Arglwydd, sanctaidd fydd.
10 Na rodded un arall am dano, ac na newidied ef, y da am y drwg, neu y drwg am y da: ac os gan newidio y newidia i anifail am anifail; bydded hwnnw a bydded ei gyfnewid hefyd yn sanctaidd,
11 Ac os adduneda efe un anifail aflan, yr hwn ni ddylent offrymmu o hono offrwm i’r Arglwydd; yna rhodded yr anifail i sefyll ger bron yr offeiriad:
12 A phrisied yr offeiriad ef, os da os drwg fydd: fel y prisiech di yr offeiriad ef, felly y bydd.
13 Ac os efe gan brynu a’i pryn; yna rhodded at dy bris di ei bummed ran yn ychwaneg.
14 ¶ A phan sancteiddio gwr ei dŷ yn sanctaidd i’r Arglwydd; yna yr offeiriad a’i prisia, os da os drwg fydd: megis y prisio’r offeiriad ef, felly y saif.
15 Ac os yr hwn a’i sancteiddiodd ollwng ei dŷ yn rhydd; yna rhodded bummed ran arian dy bris yn ychwaneg atto, a bydded eiddo ef.
16 ¶ Ac os o faes ei etifeddiaeth y sancteiddia gwr i’r Arglwydd; yna bydded dy bris yn ol ei hauad: hauad homer o haidd fydd er deg sicl a deugain o arian.
17 Os o flwyddyn y jubili y sancteiddia efe ei faes, yn ol dy bris di y saif.
18 Ond os wedi’r jubili y sancteiddia efe ei faes; yna dogned yr offeiriad yr arian iddo, yn ol y blynyddoedd fyddant yn ol, hyd flwyddyn y jubili, a lleihâer dy bris di.
19 Ac os yr hwn a’i sancteiddiodd gan brynu a bryn y maes; yna rhodded bumed ran arian dy bris di yn ychwaneg ato, a bydded iddo ef.
20 Ac onis gollwng y maes, neu os gwerthodd y maes i wr arall, ni cheir ei ollwng mwy.
21 A’r maes fydd, pan elo efe allan yn y jubili, yn gyssegredig i’r Arglwydd, fel maes dïofryd: a bydded yn feddiant i’r offeiriad.
22 Ac os ei dir pryn, yr hwn ni bydd o dir ei etifeddiaeth, a sancteiddia efe i’r Arglwydd,
23 Yna cyfrifed yr offeiriad iddo ddogn dy bris di hyd flwyddyn y jubili, a rhodded yntau dy bris di yn gyssegredig i’r Arglwydd, y dydd hwnnw.
24 Y maes a â yn ei ol, flwyddyn y jubili, i’r hwn y prynasid ef ganddo, sef yr hwn oedd eiddo etifeddiaeth y tir.
25 A phob pris i ti fydd wrth sicl y cyssegr: ugain gerah fydd y sicl.
26 ¶ Ond y cyntaf-anedig o anifail, yr hwn sydd flaen-ffrwyth i’r arglwydd, na chyssegred neb ef, pa un bynnag ai eidion ai dafad fyddo: eiddo yr Arglwydd yw efe.
27 Ond os ei adduned ef fydd o anifail aflan; yna rhyddhâed ef yn dy bris di, a rhodded ei bummed ran yn ychwaneg atto: ac onis rhyddhâ, yna gwerther ef yn dy bris di.
28 ¶ Ond pob dïofryd-beth a ddïofrydo un i’r Arglwydd, o’r hyn oll a fyddo eiddo ef, o ddyn neu o anifail, neu o faes ei etifeddiaeth, ni werthir, ac ni ryddhêir: pob dïofryd-beth sydd sancteiddiolaf i’r Arglwydd.
29 Ni cheir gollwng yn rhydd un anifail dïofrydog, yr hwn a ddïofryder gan ddyn: lladder yn farw.
30 ¶ A holl ddegwm y tir, o had y tir, ac o ffrwyth y coed, yr Arglwydd a’u pïau: cyssegredig i’r Arglwydd yw.
31 Ac os gwr gan brynu a bryn ddim o’i ddegwm, rhodded ei bumed ran yn ychwaneg ato.
32 A phob degwm eidion, neu ddafad, yr hyn oll a elo dan y wialen; y degfed fydd cyssegredig i’r Arglwydd.
33 Nac edryched pa un ai da ai drwg fydd efe, ac na newidied ef: ond os gan newidio y newidia efe hwnnw, bydded hwnnw a bydded ei gyfnewid ef hefyd yn gyssegredig, ni ellir ei ollwng yn rhydd.
34 Dyma’r gorchymynion a orchymynnodd yr Arglwydd wrth Moses, i feibion Israel, ym mynydd Sinai.
