Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Y bibl cyssegr-lan.djvu/213

Oddi ar Wicidestun
Ni brawfddarllenwyd y dudalen hon eto

PENNOD 21

º1 OS ceir un wedi ei ladd o fewn y tir yr hwn y mae yr ARGLWYDD dy DDUW yn ei roddi i ti i’w etifeddu, yn gorwedd yn y maes, heb wybod pwy a’i lladdodd;

º2 Yna aed dy henuriaid a’th farnwyr allan, a mesurant hyd y dinasoedd sydd o amgylch i’r lladdedig.

º3 A bydded i’r ddinas nesaf at y lladdedig, sef henuriaid y ddinas honno, gymryd anner o’r gwartheg, yr hon ni weithiwyd a hi, ac ni thynnodd dan iau.

º4 A dyged henuriaid y ddinas honno yr anner i ddyffryn garw, yr hwn ni lafur-iwyd, ac ni heuwyd ynddo; ac yno tor-fynyglant yr anner yn y dyffryn.

º5 A nesaed yr offeiriaid, meibion Lefi, (oherwydd yr ARGLWYDD dy DDUW a’u hetholodd hwynt i weini iddo ef, ac i fendigo yn enw yr ARGLWYDD,) ac wrth eu barn hwynt y terfynir pob ymryson a phob pla.

º6 A holl henuriaid y ddinas honno, y rhai a fyddo nesaf at y lladdedig, a olchant eu dwylo uwchben yr anner a dorfynyglwyd yn y dyffryn.

º7 A hwy a atebant ac a ddywedant, Ni thywalltodd ein dwylo ni y gwaed hwn, at nis gwelodd ein llygaid.

º8 Trugarha wrth dy bob! Israel, y rhai a. waredaist, O ARGLWYDD, ac na ddyrd waed gwirion yn erbyn dy bobl Israel. A Biaddeuir y gwaed iddynt hwy.



º9 Felly y tynni ymaith affaith y gwaed gwirion o’th fysg, os ti a wnei yr uniawat-der yng ngolwg yr ARGLWYDD.

º10 Pan elych i ryfel yn erbyn dy elynion, a rhoddi o’r ARGLWYDD Sy DDUW hwynt yn dy law di, a chaettr1’ gludo ohonot gaethglud ohonynt;

º11 A gweled ohonot yn y gaethgind wraig brydweddol, a’i bod wrth dy fodd’ i’w chymryd i ti yn wraig;

º12 Yna dwg hi i fewn dy dŷ, ac eillied hi ei phen, a thorred ei hewinedd;

º13 A diosged ddillad ei chaethiwed oddi amdani, a thriged yn dy dŷ di, ac wyled am ei thad a’i mam fis o ddyddiau: at wedi hynny yr ei di ati, ac y byddi ŵr iddi, a bithau fydd wraig i ti.

º14 Ac oni bydd hi wrth dy fodd; yaa gollwng hi yn ôl ei hewyllys ei hun, a chan werthu na werth hi er arian; na chaib elw ohoai, am i ti ei darostwng hi.

º15 Pan fyddo i ŵr ddwy wraig, ua yn gu, ac up yn gas; a phlanta o’r gu a’r gas feibion iddo ef, a bod y mab cyntafr anedig o’r un gas:

º16 Yna bydded, yn y dydd y rhanno efe ei etifeddiaeth rhwng ei feibion y rhai fyddant iddo, na ddichon efe wneuthur yn gyntaf-anedig fab y gu o flaen mab y gas, yr hwn sydd gyntaf-anedig;

º17 Ond mab y gas yr hwn sydd gyntaf-anedig a gydnebydd efe, gan roddi iddo ef y ddeuparth o’r hyn oll a gaffer yh eiddo ef: o achos hwn yw dechreuad ei nerth ef; iddo y bydd brain? y cyntaf-anedig.

º18 Ond o bydd i ŵr fab cyndyn ac anufudd, heb wrando ar lais ei dad, nett ar lais ei fam; a phan geryddant ef, in wrendy arnynt:

º19 Yna ei dad alfam a ymaflant ynddo, ac a’i dygant at henuriaid ei ddinas, ac i borth ei drigfan;

º20 A dywedant wrth henuriaid ei ddinas ef. Bin mab hwn sydd gyndyn ac anufudd, heb wrando ar ein llais; glwth a meddwyn yw efe.i

º21 Yna holl ddyniorB ei dtlinas a’i llabyddiant ef a aieini, fel y byddo fatw: felly y tynni ymaith y drwg o’th fysg a holl Israel a glywant, ac a ofnant.

º22 Ac o bydd mewn gŵr bechod yn haeddu barnedigaeth angau, a’i farwolaethu, a chrogi ohonot ef wrth bren;

º23 Na thriged ei gelain dros nos wrth y pren, ond gan gladdu ti a’i cleddi ef o fewn y dydd hwnnw; oherwydd melltith DDUW sydd i’r hwn a grogir: ac na haloga dy dir y mae yr ARGLWYDD dy DDUW yn ei roddi i ti yn etifeddiaeth.

PENNOD 22

º1 Ni chei weled eidion dy frawd neu ei ddafad yn cyfeiliorni, ac