º51 A hi a fwyty ffrwyth dy anifeiliaid, a ifirwyth dy ddaear, hyd oni’th ddinistrier: yr hon ni ad i ti yd, gwin, nac dew, cynnydd .dy y/sotheg, na diadellau dy ddefaid, hyd oni’th ddifetho di.
º52 A hi a warchae arnat ti yn dy holl byrth, hyd oni syrfhio dy uchel a’th gedyrn gaerau, y rhai yr ydwyt yn yroddiried ynddynt, trwy dy holl dir: hi a warchae hefyd arnat yn dy holl byrth, o fewn dy holl dir yr hwn a rnddodd yr ARGLWYDD dy DDUW i ti.
º53 Ffrwyth dy fru, sef dg dy feibion a’th ferched, y rhai a roddodd yr AR¬GLWYDD dy DDUW i ti, a fwytei yn y gwarchae, ac yn y cyfyagdra a ddwg dy elyn arnat.
º54 Y gŵr tyner yn dy blith, a’r moethus iawn, a greulona ei lygad with ei frawd, ac wrth wraig ei fynwes, ac wrth weddill ei feibion y rhai a weddillodd efe:
º55 Rhag rhoddi i un ohonynt o gig ei feibion, y rhai a fwyty efe; o eisiau gado iddo ddim yn y gwarchae ac yn y cyfyng-. dra, a’r hwn y cyfynga dy elyn arnat o fewn dy holl byrth.
º56 Y wraig dyner a’r foethus yn dy fysg; yr hon ni phrofodd osod gwadn ei throed ar y ddaear, gan fwythau a thy-nerwch, a greulona ei llygad wrth ŵr ei mynwes, ac wrth ei mab, ac wrth ei merch,
º57 Ac wrth ei phlentyn a ddaw allaa o’i chorff, a’i meibion y rhai a blanta hi: sways hi a’u bwyty hwynt yn ddirgel, pan ballo pob dim arall yn y gwsrchae ac yn y cyfyngdra, a’r hwn y cyfynga dy elyn arnat o fewn dy byrth.
º58 Oni chedwi ar wneuthur holl eiriau y gyfraith hon, y rhai sydd ysgrifenedig yn y llyfr hwn, gan ofni yr enw gogoneddus ac ofnadwy hwn, YR AR GLWYDD DY DDUW;
º59 Yna y gwna yr ARGLWYDD dy blaU di yn rhyfedd, a phlau dy had; sef plau mawrion a pharhaus, a chlefydau drwg a pharhaus.
º60 Ac efe a ddwg arnat holl glefydau yr Aifft, y rhai yr o&aist rhagddynt; a glynant wrthyt.
º61 Ie, pob clefyd, a phob pla, yr hwn nid yw ysgrifenedig yn llyfr y gyfraith hon, a ddwg yr ARGLWYDD arnat, hyd oni’th ddinistrier.
º62 Felly chwi a adewir yn ychydig bobl, lle yr oeddech fel sêr y mefoedd o luos-owgrwydd; oherwydd na wrandewaist at iais yr ARGLWYDD dy DDUW.
º63 A bydd, megis ag y llawenychodd yr ARGLWYDD ynoch i wneuthur daioni i chwi, ac i’ch amlhau; felly y llawenycha yr ARGLWYDD ynoch i’ch dinistrio, ac i’ch difetha chwi: a diwreiddir chwi o’r rir yr wyt yn myned iddo i’w feddiannu.
º64 A’r ARGLWYDD a’th wasgar di ymhiith yr holl bobloedd, o’r naill gŵr i’r ddaear hyd y cwr arall i’r ddaear: a thi a wasanaethi yno dduwiau dieithr, y rhai nid adnabuost ti na’th dadau; sef pren a maen.
º65 Ac ymhiith y cenhedloedd hyn ni orffwysi, ac ni bydd gorffwystra i wadn dy droed: canys yr ARGLWYDD a rydd i ti yno galon ofnus, a darfodedigaeth llygaid, a thristwch meddwi.
º66 A’th einioes a fydd ynghrog gyfer-byn a thi; a thi a ofni nos a dydd, ac ni byddi sicr o’th einioes.
º67 Y bore y dywedi, O na ddeuai yr hwyr! ac yn yr hwyr y dywedi, O na ddeuai y bore! o achos ofn dy galon gan yr hwn yr ofni, a rhag gweledigaeth dy lygaid yr hon a welych.
º68 A’r ARGLWYDD a’th ddyschwel di i’r Aifft, mown llongau, ar hyd y ffordd y dyWediais wrthyt, nachwanegit ei gweled mwy: a ‘chwi a ymwerthwch yno i’ch gelynion yn gaethweision ac yn gaethforynioB., ac ni bydd a’ch pryno.
PENNOD 29
º1 DYMA eiriau y cyfamod a orchmynnodd yr ARGLWYDD wrth Moses ei wneuthur a meibion Israel, yn nhir Moab, heblaw y cyfamod a amododd efe a hwynt yn Horeb.
º2 l A Moses a alwodd ar holl Israel, ac a ddywedodd wrthynt, Chwi a welsoch yr hyn oll a wnaeth yr ARGLWYDD o flaen eich llygaid chwi yn nhir yr Aifft, i Pharo, ac i’w holl weision, ac i’w holl dir;
º3 Y profedigaethau mawrion a welodd eich llygaid, yr arwyddion a’r rhyfeddodau mawrion hynny:
º4 Ond ni roddodd yr ARGLWYDD
