iasant y Philistiaid, hyd y ffordd y delych i’r dyffryn, a hyd byrth Bcron. A’r Philist¬iaid a syrthiasant yn archolledig ar hyd ffordd Saaraim, sef hyd Gath, a hyd Ecron.
º53 A meibion Israel a ddychwelasant o ymlid ar ôl y Philistiaid, ac a anrheithiasant eu gwersylloedd hwynt.
º54 A Dafydd a gymerodd ben y Philist¬iad, ac a’i dug i Jerwsalem; a’i arfau ef a osododd efe yn ei babell.
º55 If A phan welodd Saul Dafydd yn myned i gyfarfod a’r Philistiad, efe a ddywedodd wrth Abner, tywysog y nlwriaeth, Mab i bwy yw y llanc hwn, Abner? Ac Abner a ddywedodd, Fel y mae yn fyw dy enaid, O frenin, nis gwn i.
º56 A dywedodd y brenin, Ymofyn mab i bwy yw y gŵr ieuanc hwn.
º57 A phan ddychwelodd Dafydd o ladd y Philistiad, Abner a’i cymerodd ef ac a’i dug o flaen Saul, a phen y Pbilist¬iad yn ei law.
º58 A Saul a ddywedodd wrtho ef, Mab i bwy wyt ti, y gŵr ieuanc? A dywedodd Dafydd, Mab i’th was Jesse y Bethle«. hemiad.,
PENNOD 18
º1 A wedi darfod iddo ymddiddan a Saul, enaid Jonathan a ymglymodd wrth enaid Dafydd; a Jonathan a’i carodd ef megis ei enaid ei hun.
º2 A Saul a’i cymerth ef ato y diwrnod hwnnw, ac ni adawai iddo ddychwelyd i dŷ ei dad.
º3 Yna. Jonathan a Dafydd a wnaethant gyfamod; oherwydd efe a’i carai megis ei enaid ei hun.
º4 A Jonathan a ddiosgodd y fantell oedd amdano ei hun, ac a’i rhoddes i Dafydd, a’i wisgoedd, ie, hyd yn oed ei gleddyf, a’i fwa, a’i wregys.
º5 *I A Dafydd a aeth i ba le bynnag yr anfonodd Saul ef, ac a ymddug yn ddoeth. A Saul a’i gosododd ef ar y rhyfelwyr: ac efe oedd gymeradwy yng ngolwg yr holl bobl, ac yng ngolwg gweision Saul hefyd.
º6 A bu, wrth ddyfod ohonynt, pan ddychwelodd Dafydd o ladd y Phiiistiad, ddyfod o’r gwragedd allan o holl ddinasoedd Israel, dan ganu a dawnsio, i gyfarfod a’r brenin Saul a thympanau, a gorfoledd, ac ag offer cerdd dannau.
º7 A’r gwragedd wrth ganu a ymatebent, ac a ddywedent, Lladdodd Saul ei filoedd, a Dafydd ei fyrddiwn.
º8 A digiodd Saul yn ddirfawr, a’r ymadrodd hwn oedd ddrwg yn ei olwg ef; ac efe a ddywedodd, Rhoddasant i Dafydd fyrddiwn, ac i mi y rhoddasant filoedd: beta mwy a roddent iddo ef, ond y frenhiniaeth?
º9 A bu Saul a’i lygad ar Dafydd o’r dydd hwnnw allan.
º10 Bu hefyd drannoeth, i’r drwg ysbryd oddi wrth DDUW ddyfod ar Saul; ac efe a broffwydodd yng nghanol y ty: a Dafydd a ganodd a’i law, fel o’r blaen: a gwaywffon oedd yn llaw Saul.
º11 A Saul a daflodd y waywffon; ac a ddywedodd, Trawaf trwy Dafydd yn y pared. A Dafydd a giliodd ddwywaittt o’i ŵydd ef.
º12 A Saul oedd yn ofni Dafydds oherwydd bod yr ARGLWYDD gydag ef, a chilio ohono oddi wrth Saul.
º13 Am hynny Saul a’i gyrrodd ef ymaith oddi wrtho, ac a’i gosododd ef yn dywysog ar fil: ac efe a aeth i mewn ac allan o flaen y bobl.
º14 A Dafydd a ymddug yn ddoeth yn ei holl ffyrdd; a’r ARGLWYDD oediS gydag ef.
º15 A phan welodd Saul ei fod ef yn ddoeth iawn, efe a’i hofnodd ef.;
º16 Eithr holl Israel a Jwda & garodd Dafydd, am ei fod ef yn myned i mewa ac allan o’u blaen hwynt.
º17 A dywedodd Saul with Dafydd, Wele Merab fy merch hynaf, hi a roddaf fi i ti yn wraig: yn unig bydd i mi yn fab nerthol, ac ymladd ryfeloedd yr AR¬GLWYDD. (Canys dywedasai Saul, Ni bydd fy llaw i arno ef, ond llaw y Philistiaid fydd arno ef.)
º18 A Dafydd a ddywedodd with Saul, Pwy ydwyf fl? a pheth yw fy mywyd, neu dylwyth fy nhad i yn Israel, fel y byddwn yn ddaw i’r brenin?
º19 Eithr yn yr amser y dylesid
