Paham y bydd efe marw? beth a wnaeth efe?;
º33 A Saul a ergydiodd waywffon ato ef, i’w daro ef. Wrth hyn y gwybu Jonathan fod ei dad ef wedi rhoi ei fryd ar ladd Dafydd.
º34 Felly Jonathan a gyfododd oddi wrth y bwrdd mewn llid dicllon, ac ni fwytaodd fwyd yr ail ddydd o’r mis: canys drwg oedd ganddo dros Dafydd, oherwydd i’w dad ei waradwyddo ef.
º35 A’r bore yr aeth Jonathan i’r maes erbyn yr amser a osodasai efe i Dafydd, a bachgen bychan gydag ef.
º36 Ac efe a ddywedodd wrth ei fachgen, Rhed, cais yn awr y saethau yr ydwyf fi yn eu saethu. A’r bachgen a redodd: yntau a saethodd saeth y tu hwnt iddo ef.
º37 A phan ddaeth y bachgen hyd y fan yr oedd y saeth a saethasai Jonathan, y llefodd Jonathan ar ôl y bachgen, ac a ddywedodd, Onid yw y saeth o’r tu hwnt i ti?
º38 A llefodd Jonathan ar ôl y bachgen, Cyflyma, brysia, na saf. A bachgen Jonathan a gasglodd y saethau, ac a ddaeth at ei feistr.
º39 A’r bachgen ni wyddai ddim: yn unig Jonathan a Dafydd a wyddent y peth. .,
º40 A Jonathan a roddodd ei offer at ei fachgen, ac a ddywedodd"wrtho, DOS, dwg y rhai hyn i’r ddinas.
º41 A’r bachgen a aeth ymaith; a Dafydd a gyfododd oddi wrth y deau, ac a. syrthiodd i lawr ar ei .wyneb, ac a ymgrymodd dair gwaith. A hwy. a gjlisanasant bob un ei gilydd, ac a wylasant y naill wrth y llall; a Dafydd a ragorodd.
º42 A dywedodd Jonathan wrth Da¬fydd, DOS mewn heddwch: yr hya a dyngasom ni ein dau yn enw yr ARGLWYDD, gan ddywedyd, Yr ARGLWYDD fyddo rhyngof fi a thi, a rhwng fy had i a’th had dithau, safed hynny yn dragy¬wydd. Ac efe a gyfododd ac a aeth ymaith: a Jonathan a aeth i’r ddinas.
PENNOD 21
º1 YNA y daeth Dafydd i Nob at Ahimelech yr offeiriad. Ac Ahimelech 9 ddychrynodd wrth gyfarfod âDafydd; ac a ddywedodd wrtho, Paham yr ydwyt ti yn unig, ac heb neb gyda thi?
º2 A dywedodd Dafydd wrth Ahi¬melech yr offeiriad, Y brenin a orchmynnodd i mi beth, ac a ddywedodd wrthyf, Na chaed neb wybod dim o’r peth am yr hwn y’th anfonais, ac y gorchmynnais i ti: a’r gweision a gyfarwyddais i i’r lle a’r lle.
º3 Ac yn awr beth sydd dan dy law? dod i mi bûm torth yn fy llaw neu y ptth sydd i’w gael.
º4 A’r offeiriad a atebodd Dafydd, ac a ddywedodd, Nid oes fara cyffredin dan fy llaw i; eithr y mae bara cysegredig: ds y llanciau a ymgadwasant o’r lleiaf oddi wrth wragedd.
º5 A Dafydd a atebodd yr offeiriad, ac a ddywedodd wrtho, Diau atal gwragedd oddi wrthym ni er ys dau ddydd neu dri, er pan gychwynnais i, llestri y llanciau hefyd ydynt sanctaidd, a’r bara sydd megis cyffredin, ie, petal wedi ei gysegru heddiw yn y llestr.
º6 Felly yr offeiriad a roddodd iddo ef y bara sanctaidd: canys nid oedd yno fara, ond y bara gosod, yr hwn a dynasid ymaith oddi gerbron yr ARGLWYDD, i osod bara brwd yn y dydd y tynnid ef ymaith.
º7 Ac yr oedd yno y diwrnod hwnnw;un o weision Saul yn aros gerbron yr ARGLWYDD, a’i enw Doeg, Edomiad, y pennaf o’r bugeiliaid oedd gan Saul.
º8 A dywedodd Dafydd with Ahime¬lech, Onid oes yma dan dy law di waywffon, neu gleddyf? canys ni ddygais fy nghleddyf na’m harfau chwaith i’m llaw, oherwydd bod gorchymyn y brenin ar ffrwst.
º9 A dywedodd yr offeiriad, Cleddyf Goleiath y Philistiad, yr hwn a leddaist ti yn nyffryn Ela; wele ef wedi ei oblygu mewn brethyn o’r tu ôl i’r effod: o chymeri hwnnw i ti, cymer; canys nid oes yma yr un arall ond hwnnw. A Dafydd a ddywedodd, Nid oes o fath hwnnw; dyro efi mi. ro Dafydd hefyd a gyfododd, ac a ffodd y dydd hwnnw rhag ofn Saul, ac a aeth at Achis brenin Gath.
º11 A gweision Achis a ddywedasant wrtho ef, Onid hwn yw Dafydd brenin y wlad? onid i hwn y canasant yn y dawnsiau, gan ddywedyd, Saul a laddodd iei filoedd, a Dafydd ei fyrddiwn?
