wiredd; canys hynny a ddewisaist o flaen cystudd.
36:22 Wele, DUW trwy ei nerth a ddyrchafa; pwy sydd yn dysgu fel efe?
36:23 Pwy a orchmynnodd ei ffordd ef iddo? a phwy a ddywed, Gwnaethost anwiredd?
36:24 Cofia fawrhau ei waith ef, ar yr hwn yr edrych dynion.
36:25 Pob dyn a’i gwêl, a dyn a’i cenfydd o bell.
36:26 Wele, mawr yw Duw, ac nid adwaenom ef; ac ni fedrir chwilio allan nifer ei flynyddoedd ef.
36:27 Canys efe a wna y defnynnau dyfroedd yn fân: hwy a dywalltant law fel y byddo ei darth;
36:28 Yr hwn a ddifera ac a ddefnynna y cymylau ar ddyn yn helaeth.
36:29 Hefyd, a ddeall dyn daeniadau y cymylau, a thwrf ei babell ef?
36:30 Wele, efe a daenodd ei oleuni arno, ac a orchuddiodd waelod y môr.
36:31 Canys â hwynt y barn efe y bobloedd, ac y rhydd efe fwyd yn helaeth.
36:32 Efe a guddia y goleuni a chymylau; ac a rydd orchymyn iddo na thywynno trwy y cwmwl sydd rhyngddynt.
36:33 Ei dwrf a fynega amdano, a’r anifeiliaid am y tarth.
PENNOD 37
37:1 Wrth hyn hefyd y cryn fy nghalon, ac y dychlama hi o’i lle.
37:2 Gan wrando gwrandewch ar sŵn ei lef, ac ar y sain a ddaw allan o’i enau ef.
37:3 Efe a’i hyfforddia dan yr holl nefoedd, a’i fellt hyd eithafoedd y ddaear.
37:4 Swn a rua ar ei ôl ef: efe a wna daranau â llais ei odidowgrwydd, ac ni oeda efe hwynt, pan glywir ei dwrf ef.
37:5 DUW a wna daranau a’i lais yn rhyfedd: y mae yn gwneuthur pethau mwy nag a wyddom ni.
37:6 Canys efe a ddywed wrth yr eira, Bydd ar y ddaear; ac wrth gawod o law, ac wrth law mawr ei nerth ef.
37:7 Efe a selia law pob dyn, fel yr adwaeno pawb ei waith ef.
37:8 Yna yr â y bwystfil i’w loches, ac y trig yn ei le.
37:9 O’r deau y daw corwynt, ac oerni oddi wrth y gogledd.
37:10 A’i wynt y rhydd DUW rew: a lled y dyfroedd a gyfyngir.
37:11 Hefyd efe a flina gwmwl yn dyfrhau; efe a wasgar ei gwmwl golau.
37:12 Ac y mae hwnnw yn ymdroi oddi amgylch wrth ei lywodraeth ef: fel y gwnelont hwy both bynnag a orchmynno efe iddynt, ar hyd wyneb y byd ar y ddaear.
37:13 Pa un bynnag ai yn gosbedigaeth, ai i’w ddaear, ai er daioni, efe a bair iddo ddyfod.
37:14 Gwrando hyn. Job; saf, ac ystyria ryfeddodau Duw.
37:15 A wyddost ti pa bryd y dosbarthodd DUW hwynt, ac y gwnaeth efe i oleuni ei gwmwl lewyrchu?
37:16 A wyddost ti oddi wrth bwysau y cymylau, rhyfeddodau yr hwn sydd berffaith-gwbl o wybodaeth?
37:17 Pa fodd y mae dy ddillad yn gynnes, pan baro efe y ddaear yn dawel a’r deheuwynt?
37:18 A daenaist ti gydag ef yr wybren, yr hon a sicrhawyd fel drych toddedig?
37:19 Gwna i ni wybod pa beth a ddywedwn wrtho: ni fedrwn ni gyfleu ein geiriau gan dywyllwch.
37:20 A fynegir iddo ef os llefaraf? os dywed neb, diau y llyncir ef.
37:21 Ac yn awr, ni wêl neb y goleuni disglair sydd yn y cymylau: ond myned y mae y gwynt, a’u puro hwynt.
37:22 O’r gogleddwynt y daw hindda: y mae yn Nuw ogoniant mwy ofnadwy.
37:23 Am yr Hollalluog, ni allwn ni mo’i gael ef: ardderchog yw o nerth, a barn, a helaethrwydd cyfiawnder: ni chystuddia efe.
37:24 Am hynny yr ofna dynion ef: nid edrych efe ar neb doeth eu calon.
PENNOD 38
38:1 Yna yr ARGLWYDD a atebodd Job allan o’r corwynt, ac a ddywedodd,
38:2 Pwy yw hwn sydd yn tywyllu cyngor ag ymadroddion heb wybodaeth.
38:3 Gwregysa dy lwynau yn awr
