ffos a wnaethant: yn y rhwyd a guddiasant, y daliwyd eu troed eu hun.
9:16 Adwaenir yr ARGLWYDD wrth y farn a.wna: yr annuwiol a faglwyd yng ngweithredoedd ei ddwylo ei hun. Higgaion. Sela.
9:17 Y rhai drygionus a ymchwelant i uffem, a’r holl genhedloedd a anghofiant DDUW.
9:18 Canys nid anghofir y tlawd byth: gobaith y trueiniaid ni chollir byth.
9:19 Cyfod, ARGLWYDD; na orfydded dyn: barner y cenhedloedd ger dy fron di.
9:20 Gosod, ARGLWYDD, ofn arnynt: fel y gwybyddo y cenhedloedd mai dynion ydynt. Sela.
PSALM 10
10:1 Paham, ARGLWYDD, y sefi o bell? Pam yr ymguddi yn amser cyfyngder?
10:2 Yr annuwiol mewn balchder a erlid y tlawd: dalier hwynt yn y bwriadau a ddychmygasant.
10:3 Canys yr annuwiol a ymffrostia am ewyllys ei galon; ac a fendithia y cybydd, yr hwn y mae yr ARGLWYDD yn ei ffieiddio.
10:4 Yr annuwiol, gan uchder ei ffroen, ni chais DDUW: nid yw DUW yn ei holl feddyliau ef.
10:5 Ei ffyrdd sydd flin bob amser; uchel yw dy farnedigaethau allan o’i olwg ef: chwythu y mae yn erbyn ei holl elynion.
10:6 Dywedodd yn ei galon, Ni’m symudir: oherwydd ni byddaf mewn drygfyd hyd genhedlaeth a chenhedlaeth.
10:7 Ei enau sydd yn llawn melltith, a dichell, a thwyll: dan ei dafod y mae camwedd ac anwiredd.
10:8 Y mae efe yn eistedd yng nghynllwynfa y pentrefi: mewn cilfachau y lladd efe y gwirion: ei lygaid a dremiant yn ddirgel ar y tlawd.
10:9 Efe a gynllwyna mewn dirgelwch megis llew yn ei ffau: cynllwyn y mae i ddal y tlawd: efe a ddeil y tlawd, gan ei dynnu i’w rwyd.
10:10 Efe a ymgryma, ac a ymostwng, fel y cwympo tyrfa trueiniaid gan ei gedyrn ef.
10:11 Dywedodd yn ei galon, Anghofiodd DUW: cuddiodd ei wyneb; ni wêl byth.
10:12 Cyfod, ARGLWYDD; 0O DDUW, dyrcha dy law: nac anghofia y cystuddiol.
10:13 Paham y dirmyga yr annuwiol DDUW? dywedodd yn ei galon, nid ymofynni.
10:14 Gwelaist hyn; canys ti a ganfydd anwiredd a cham, i roddi tâl a’th ddwylo dy hun: arnat ti y gedy y tlawd; ti yw cynorthwywr yr amddifad.
10:15 Tor fraich yr annuwiol a’r drygionus: cais ei ddrygioni ef hyd na chaffech ddim.
10:16 Yr ARGLWYDD sydd frenin byth ac yn dragywydd: difethwyd y cenhedloedd allan o’i dir ef.
10:17 ARGLWYDD, clywaist ddymuniad y tlodion: paratoi eu calon hwynt, gwrendy dy glust arnynt;
10:18 I farnu yr amddifad a’r gorthrymedig, fel na chwanego dyn daearol beri ofn mwyach.
PSALM 11
11:1 I’r Pencerdd, Salm Dafydd. Yn yr ARGLWYDD yr wyf yn ymddiried: pa fodd y dywedwch wrth fy enaid, Eheda i’ch mynydd fel aderyn?
11:2 Canys wele, y drygionus a anelant fwa, paratoesant eu saethau ar y llinyn i saethu yn ddirgel y rhai uniawn o galon.
11:3 Canys y seiliau a ddinistriwyd; pa beth a wna y cyfiawn?
11:4 Yr ARGLWYDD sydd yn nheml ei sancteiddrwydd; gorseddfa yr ARGLWYDD sydd yn y nefoedd: y mae ei lygaid ef yn gweled, ei amrantau yn profi meibion dynion.
11:5 Yr ARGLWYDD a brawf y cyfiawn: eithr cas gan ei enaid ef y drygionus, a’r hwn sydd hoff ganddo drawster.
11:6 Ar yr annuwiolion y glawia efe faglau, tân a brwmstan, a phoethwynt ystormus: dyma ran eu ffiol hwynt.
11:7 Canys yr ARGLWYDD cyfiawn a gâr gyfiawnder: ei wyneb a edrych ar yr uniawn.
PSALM 12
12:1 I’r Pencerdd ar Seminith, Salm Dafydd. Achub, ARGLWYDD; canys darfu y trugarog: oherwydd
