ycha ei dad: ond y neb a fyddo gyfaill i buteiniaid, a ddifa ei dda.
29:4 Brenin trwy fam a gadarnha y wlad: ond y neb a garo anrhegion, a’i dinistria hi.
29:5 Y gŵr a ddywedo weniaith wrth ei gymydog, sydd yn taenu rhwyd i’w dreaed ef.
29:6 Yng nghamwedd dyn drwg y mae magl: ond y cyfiawn a gân ac a fydd lawen.
29:7 Y cyfiawn a ystyria fater y tlodion: ond yr annuwiol ni ofala am ei wybod.
29:8 Dynion gwatwarus a faglant ddinas: ond y doethion a droant ymaith ddigofaint.
29:9 Os gŵr doeth a ymryson â dyn ffôl, pa un bynnag a wnêl ai digio ai chwerthin, eto ni bydd llonyddwch.
29:10 Gwŷr gwaedlyd a gasânt yr uniawn: ond yr uniawn a gais ei enaid ef
29:11 Y ffôl a dywallt ei holl feddwl: ond gŵr doeth a’i hatal hyd yn ôl.
29:12 Os llywydd a wrendy ar gelwydd, ei holl weision fyddant annuwiol.
29:13 Y tlawd a’r twyllodrus a gydgyfarfyddant; a’r ARGLWYDD a lewyrcha eu llygaid hwy ill dau.
29:14 Y brenin a farno y tlodion yn ffyddlon, ei orsedd a sicrheir byth.
29:15 Y wialen a cherydd a rydd ddoethineb: ond mab a gaffo ei rwysg ei hun, a gywilyddia ei fam.
29:16 Pan amlhao y rhai annuwiol, yr amlha camwedd: ond y rhai cyfiawn a welant eu cwymp hwy.
29:17 Cerydda dy fab, ac efe a bair i ti lonyddwch; ac a bair hyfrydwch i’th enaid.
29:18 Lle ni byddo gweledigaeth, methu a wna y bobl: ond y neb a gadwo y gyfraith, gwyn ei fyd ef.
29:19 Ni chymer gwas addysg ar eiriau: canys er ei fod yn deall, eto nid etyb.
29:20 A weli di ddyn prysur yn ei eiriau? gwell yw y gobaith am y ffôl nag amdano ef.
29:21 Y neb a ddygo ei was i fyny yn foethus o’i febyd, o’r diwedd efe a fgdd fel mab iddo.
29:22 Gŵr dicllon a ennyn gynnen; a’r llidiog sydd aml ei gamwedd.
29:23 Balchder dyn a’i gostwng ef: ond y gostyngedig o ysbryd a gynnal anrhydedd.
29:24 Y neb a fo cyfrannog â lleidr, a gasâ ei enaid ei hun: efe a wrendy ar felltith, ac nis mynega.
29:25 Ofn dyn sydd yn dwyn magl: ond y neb a ymddiriedo yn yr ARGLWYDD a ddyrchefir.
29:26 Llawer a ymgeisiant ag wyneb y llywydd: ond oddi wrth yr ARGLWYDD y mae barn pob dyn.
29:27 Ffiaidd gab y cyfiawn ŵr anghyfiawn: a ffiaidd gan yr annuwiol ŵr uniawn ei ffordd.
PENNOD 30 30:1 Geiriau Agur mab Jace, sef y broffwydoliaeth: y gŵr a lefarodd wrth Ithiel, meddaf, ac Ucal.
30:2 Yn wir yr ydwyf yn ffolach na neb, ac nid oes deall dyn gennyf.
30:3 Ni ddysgais ddoethineb, ac nid oes gennyf wybodaeth y sanctaidd.
30:4 ‘Pwy a esgynnodd i’r nefoedd, neu a ddisgynnodd? pwy a gasglodd y gwynt yn ei ddyrnau? pwy a rwymodd y dyfroedd mewn dilledyn? pwy a gadarnhaodd holl derfynau y ddaear? beth yw ei enw ef, a pheth yw enw ei fab, os gwyddost?
30:5 Holl air DUW sydd bur: tarian yw efe i’r neb a ymddiriedant ynddo.
30:6 Na ddyro ddim at ei eiriau ef, rhag iddo dy geryddu, a’th gael yn gelwyddog.
30:7 Dau beth yr ydwyf yn eu gofyn gennyt, na ormedd hwynt i mi cyn fy marw.
30:8 Tyn ymhell oddi wrthyf wagedd a chelwydd; na ddyro i mi na thlodi na chyfoeth; portha fi â’m digoedd o fara.
30:9 Rhag i mi ymlenwi, a’th wadu di, a dywedyd, Pwy yw yr ARGLWYDD? a rhag i mi fyned yn dlawd, a lladrata, a chymryd enw fy Nuw yn ofer
30:10 Nac achwyn ar was wrth ei feistr, rhag iddo dy felltithio, a’th gael yn euog.
30:11 Y mae cenhedlaeth a felltithia ei thad, a’i mam ni fendithia.
30:12 Y mae cenhedlaeth lân yn ei golwg ei hun, er nas glanhawyd oddi wrth ei aflendid.