Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Y bibl cyssegr-lan.djvu/979

Oddi ar Wicidestun
Ni brawfddarllenwyd y dudalen hon eto

57 A phaham nad ydych, ie, ohonoch eich hunain, yn barnu’r hyn sydd gyfiawn?

58 Canys tra fyddech yn myned gyda’th wrthwynebwr at lywodraethwKi gwna dŷ orau ar y ffordd i gael myned yt rhydd oddi wrtho; rhag iddo dy ddwyn at y barnwr, ac i’r barnwr dy roddi at y swyddog, ac i’r swyddog dy daflu yng ngharchar:

59 Yr wyf yn dywedyd i ti, Nad ei di ddim oddi yno, hyd oni thelych, ie, yr hading eithaf.


PENNOD 13

1 A yr oedd yn bresennol y cyfamser hwnnw rai yn mynegi iddo am y Galileaid, y rhai y cymysgasai Peilat en gwaed ynghyd a’u haberthan.

2 A’r Iesu gan ateb a ddywedodd wrthynt, Ydych chwi yn tybied fod y Galileaid hyn yn bechadnriaid mwy na’t holl Galileaid, am iddynt ddioddef y cyfryw bethau?

3 Nac oeddynt, meddaf i chwi; eithTi onid edifarhewch, chwi a ddifethir cS. yn yr un modd.

4 Neu’r deunaw hynny ar y rhai y syrthiodd y twr yn Siloam, ac a’u lladdodd hwynt: a ydych chwi yn tybied eu bod hwy yn bechaduriaid mwy na’r holl ddynion oedd yn cyfanheddu yn Jerwsalem?

5 Nac oeddynt, medrf- K chwi: eithr, onid edifarhp ddifethir oll yn w i™ niodd.

6 Ac efe a ddywedodd y ddameg hon; Yr oedd gan un ffigysbren wedi ei blannu yn ei winllan; ac efe a ddaeth i geiste ffrwyth arno, ac nis cafodd.

7 Yna efe a ddywedodd wrth y gwia" llannydd, Wele, tair blynedd yr ydwyf ytt dyfod, gan geisio ffrwyth ar y ffigysbreo hwn; ac nid ydwyf yn cael dim: tor ef i lawr; paham y fflae efe yn diffrwytho’r tir?

8 Ond efe gan ateb a ddywedodd wrtho, Arglwydd, gad ef y flwyddyn hon hefyd, hyd oni ddarffo i mi gloddio o’i amgyleh, a bwrw tail:

9 Ac os dwg efe ffrwyth, da: onid t, gwedi hynny tor ef i lawr.

10 Ac yr oedd efe yn dysgu yn un oft synagogau ar y Saboth.

11 Ac weic, yr oedd gwraig ac ynddi ysbryd gwendid ddeunaw mlynedd, ac oedd wedi cydgrymu, ac ni allai hi mewn modd yn y byd ymumoni.

12 Pan welodd yr Iesu hon, efe a’i gal-wodd hi ato, ac a ddywedodd wrthi. Ha wraig, rhyddhawyd di oddi wrth dy wendid.

13 Ac efe a roddes ei ddwylo arni: ac yn ebrwydd hi a unionwyd, ac a ogoneddodd Dduw.

14 A’r archsynagogydd a atebodd yn ddicllon, am i’r Iesu iacháu ar y Saboth, ac a ddywedodd wrth y bobl, Chwe diwrnod sydd, yn y rhai y dylid gweithfo: ar y rhai hyn gan hynny deuwch, a iachaer chwi: ac nid ar y dydd Saboth.

15 Am hynny yr Arglwydd a’i hatebodd ef, ac a ddywedodd, O ragrithiwr, oni ollwng pob un ohonoch ar y Saboth ei ych neu ei asyn o’r preseb, a’i arwain i’r dwfr?

16 Ac oni ddylai hon, a hi yn ferch i Abraham, yr hon a rwymodd Satan, wete, ddeunaw mlynedd, gael ei rhyddhau o’r rhwym hwn ar y dydd Saboth?

17 Ac fel yr oedd efe yn dywedyd y pethau hyn, ei holl wrthwynebwyr ef a gywilyddiasant: a’r holl bobl d lawen-ychasanr am yr holl bethau gogoneddils a wneid ganddo.

18 Ac efe a ddywedodd, I ba beth y mae tcyrnas Dduw yn debyg? ac i ba beth y cyffelybaf hi?

19 Tcbyg yw i ronyn o had mwstard, yr hwn a gymerodd dya, ac a’i heuodd yrt ei ardd; ac efe a gynyddodd, ac a aeth ytt bren mawr, ac adar yr awyr a nythasant yn ei ganghennau ef.

20 A thrachefn y dywedodd, I ba beth y cyffelybaf deyrnas Dduw?

21 Cyffelyb yw i surdoes, yr hwn a gymerodd gwraig, ac a’i cuddiodd mewn tri mesur o flawd, hyd oni surodd y cwbl oll.

22 Ac efe a dramwyodd trwy ddinasoedd a threfi, gan athrawiaethu, ac ymdeithio tua Jerwsalem.

23 A dywedodd un wrtho, Ar-