Dduw, gan ddywedyd, Yn wir yr oedd hwn yn ŵr cyfiawn.
48 A’r holl bobloedd y rhili a ddnrllicilt ynghyd i edrych hyn, wrth wclnl y pethau a wnautlipwyd,:i lidyi.liwcl.iB.int, gan guro eu dwyfroniiiiu.
49 A’i holl gydnabod ef a sniii’i.inl o hirbell, a’r gwragedd y rli.ii u’l i.inlynascnt ef o Galilea, yn ctlrych ur y peilmu hyn.
50 Ac wele, gŵr a’i enw joseff, yy hwn oedd gynghorwr, gŵr da a chyfiawn;
51 (Hwn ni chytunasai a’u cyngor ac a’u gweithred hwynt;) o Arimathea, dinas yr Iddewon, yr hwn oedd yntau yn dis.-gwyl hefyd am deymas Dduw;
52 Hwn a ddaeth at Peilat, ac a ofynnodd gorff yr Iesu.
53 Ac efe a’i tynnodd i lawr, ac a i hamdodd mewn lliain main, ac a’i rhoddes mewn bedd wedi ei naddu mewn carreg, yn yr hwn ni roddasid dyn erioed.
54 A’r dydd hwnnw oedd ddarparwyl, a’r Saboth oedd yn nesau.
55 A’r gwragedd hefyd, y rhai a ddaethent gydag ef o Galilea, a ganlynasant, ac a welsant y bedd, a pha fodd y dodwyd e» gorffef.
56 A hwy a ddychwelasant, ac a baratoesant beraroglau ac &nnaint; ac a orffwysasant ar y Saboth, yn ôl y gorchy-myn.
PENNOD 24
1 AR dydd cyntaf o’r wythnos, ar y" cynddydd, hwy a ddaethant at y’ bedd, gan ddwyn y peraroglau a baraloesent, a rhai gyda hwynt. .
2 A hwy a gawsant y maen wedi tii. dreiglo ymaith oddi wrth y bedd.;;;
3 Ac wedi iddynt fyned i mewn," nt chawsant gorff yr Arglwydd Iesu.
4 A bu, a hwy yn petruso am y peth hwn, wele, dau ŵr a safodd yn eu hymyt mewn gwisgoedd disglair.
5 Ac wedi iddynt ofni, a gostwng eu hwynebau tua’r ddacar, hwy a ddywedasant wrthynt, Paham yr ydych yn ceisio-y byw ymysg y meirw?
6 Nill yw etc yma, ond efe a gyfododd, Coliwch pa fodd y dywedodd wrthych, iic L-lc eto yng Ngalilea,
7 C;an ddywedyd, Rhaid yw rhoi Mate. y dyn yn nwylo dynion pechadurus, a’i groeshoelio, a’r trydydd dydd atgyfodi.
8 A hwy a gofiasant ei eiriau ef;
9 Ac a ddychwelasant oddi wrth y bedd, ac a fynegasant hyn oll i’r un ar ddeg, ac i’r lleill oll.
10 A Mair Magdalea, a Joanna, a Mair i mam Iago, a’r lleill gyda hwynt, oedd y rhai a ddywedasant y pethau hyn wrth yr apostolion.
11 A’u geiriau a welid yn eu golwg hwynt fel gwegi, ac ni chredasant iddynt.
12 Eithr Pedr a gododd i fyny, ac a redodd at y bedd; ac wedi ymgrymu, efe a ganfu’r llieiniau wedi eu gosod o’r neilitu; ac a aeth ymaith, gan ryfeddu , rhyngddo ac ef ei hun am y peth a ddarfuasai.
13 Ac wele, dau ohonynt oedd yn myned y dydd hwnnw i dref a’i henw Emaus, yr hon oedd ynghylch tri ugain ystad oddi wrth Jerwsalem.
14 Ac yr oeddynt hwy yn ymddiddan a’i gilydd am yr holl bethau hyn a ddi-gwyddasent.
15 A bu, fel yr oeddynt yn ymddiddan, ac yn ymofyn a’i gilydd, yr Iesu ei hun hefyd a nesaodd, ac a aeth gyda hwynt.
16 Eithr eu llygaid hwynt a ataliwyd, fel nas adwaenent ef.
17 Ac efe a ddywedodd wrthynt. Pa ryw ymadroddion yw’r rhai hyn yr ydych yn eu bwrw at ei gilydd, dan rodio, ac yn wyneptrist?
18 Ac un ohonynt, a’i enw Cleopas, gan ateb a ddywedodd wrtho, A wyt ti yn unig yn ymdeithydd yn Jerwsalem, ac ni wybuost y pethau a wnaethpwyd ynddi hi yn y dyddiau hyn?
19 Ac efe a ddywedodd wrthynt. Pa bethau? Hwythau a ddywedasant wrtho, Y pethau ynghylch Iesu o Nasareth, yr hwn oedd ŵr o broffwyd, galluog mewn gweithred a gair gerbron Duw a’r holl bobl;
20 A’r modd y traddododd yr archoffeiriaid a’n llywodraethwyr ni ef i farn marwolaeth, ac a’i croeshoeliasant ef.
21 Ond yr oeddem ni yn gobeithio
