Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Ti frithyll bach sy'n chwareu'n llon
Yn nyfroedd glân yr afon,
Mae genyt ti gyfeillion fyrdd,
A noddfa rhag gelynion;
Cei fyw a marw o dan y dw'r,
Heb undyn dy adnabod,
O na chawn inau fel tydi—
Gael marw ac yna darfod!
Ond 'hedeg mae fy meddwl prudd
I fyd sydd eto i ddyfod,
A chofia dithau, fradwr tost,
Rhaid iti fy nghyfarfod;
Ond meddwl am dy eiriau di,
A byw, sydd imi'n ormod;
O! afon ddofn, derbynia fi,
Caf angau yn dy waelod!
A boreu dranoeth cafwyd hi
Yn nyfroedd oer yr afon,
A darn o bapyr yn ei llaw
Ac arno yr ymadroddion-
"Gwnewch imi fedd mewn unig fan,
Na chodwch faen na chyfnod
I nodi'r fan lle gorwedd llwch
Yr eneth ga'dd ei gwrthod."
