Caniadau Buddug/Joseph yn hysbysu ei hun

Caniadau Buddug
Caniadau
gan Catherine Prichard (Buddug)
Caniadau

"JOSEPH YN HYSBYSU EI HUN I'W FRODYR"

(Buddugol)

PORTREAD bywiol ar anfarwol ddail,
Edrychwch arno mewn dwfn synedigaeth;
A'r lliwiau'n osodedig bob yn ail,
Er mwyn egluro'r darlun i'n dirnadaeth,
Arlunydd sanctaidd, un o ddynion Duw,
Warantwyd fry yn uchaf gyfrin nefol,
Yn trochi'i bwyntil yn y dwyfol liw;
Yn gymlethedig wedyn gyda'r dynol.

A gwelwn ddynol tlws—mor hynod dlws,
Yn nagrau Joseph yn y darlun,
Mae'r argae ryfedd hon yn agor drws
Teimladau pur, i redeg dros y terfyn;
A chludant gyda hwy y brad a'r llid
Ddangoswyd ato gan gyfnesa'i galon;
Ac ynddynt, wele, iachawdwriaeth brid,
Yn ymddylifo iddynt megis afon.

Mae'r llinell arall, Ha! yn dywell ddu,
Nis gallwn ni ddim treiddio trwy ddwyfol-
deb:
Nis gallwn weld caethiwed bachgen cu,
A darllen yno ryddid yn ei hwyneb;
Nis gallwn weld hebryngiad dirgel Duw,
Drwy d'wllwch pechod a dyfeisiau dieflig,
Nis gallwn weld ei lwybr, dyrys yw,
Yn troi y felldith erch yn fendigedig.

Ond gallwn ninnau hwylio'n llestri bach,
Hyd foroedd cariad Joseph at ei deulu;
Pan holai am ei dad, ai byw ac iach?
Pan syrthiai ar eu gyddfau i'w cusanu;
Pan fethodd ag ymatal ddim yn hwy,
Gorch'mynodd allan bawb o'i bresenoldeb,
A'i galon fawr faddeuol bron yn ddwy,
Gan orlawenydd serch ac angerddoldeb.

Ond Och! Ofnadwy adgyfodiad ddaeth,
Heb ganiad udgorn, ac heb lef archangel;
Euogrwydd gwerthu'r gwirion oedd fel saeth,
Anelog i'w teimladau mwyaf dirgel:
Er y gorweddai ugain mlynedd maith
Fel maen seliedig ar eu herchyll gamwedd,
Cydwybod wedi deffro ar un waith,
A'i treiglodd ymaith megis peth disylwedd.

"Na chollwch amser," medd eu hanwyl frawd,
"I ddigio dim nac edliw i'w'ch eich hunain;
Nid damwain ydoedd hyn, na, na, nid ffawd,
Ond Duw drwy bopeth ydoedd yn fy arwain."
Ac nid yw hyn ond eiliw hynod wan,
O'r Sylwedd mawr ac Awdwr Iachawdwriaeth
I godi'r euog damniol tlawd i'r lan,
A chadw bywyd rhag yr ail farwolaeth.