Cenadon Hedd/Mr. Josuah Griffiths, Llanpumsaint

← Mr. Thomas Jones, Hendre

Cenadon Hedd gan William Jones, Cwmaman

Y Parch. J. Bowen, Llanelli

MR. J. GRIFFITHS, LLANPUMSAINT.

GANWYD y brawd hwn yn Sir Aberteifi; daeth i ardal Llanpumsaint i wasanaethu pan yn ieuano. Ymunodd â chrefydd pan oedd rhwng dwy a phedair ar ugain oed. Dechreuodd bregethu pan yn 30 oed. Yr oedd Josuah Griffiths yn un hynod yn mhlith y saint, yn ofni Duw yn fwy na llawer. Rhagorai yn mhlith lluaws ei frodyr mewn diniweidrwydd, ffyddlondeb, a chywirdeb. Nid oedd ei dalentau ond bychain; ond os un neu ddwy a dderbyniodd, gwnaeth hwynt yn ychwaneg. Yr oedd iddo le yn mhlith ei frodyr, ac adnabyddai yntau y lle oedd iddo yn eithaf da. Cerid ef yn fawr gan yr holl frawdoliaeth, a chan y teuluoedd yr arferai fyned iddynt. Bu farw fel y bu fyw, a'i bwys ar ei Anwylyd, Mawrth 2, 1851, yn 54 mlwydd oed, wedi bod yn pregethu pedair blynedd ar ugain. Pregethwyd yn ei angladd gan y Parch. D. Humphreys, oddiwrth 2 Tim. iv. 7, 8. Gwnaeth y Parch. Mr. Powell, ficar y plwyf, sylwadau pur darawiadol, ar ol darllen gwasanaeth y claddedigaeth yn y Llan, yn debyg fel y canlyn:-"Yr wyf yn teimlo yn ddyledswydd arnaf ar yr achlysur hwn i ddweyd ychydig eiriau gyda golwg ar y brawd ymadawedig. Cafodd yr holl ardalwyr golled fawr ar ei ol Darfu iddynt golli llawer o weddiau taerion drostynt eu hunain a'u plant. Fel dyn a chymydog yr oedd yn hynod o ddiniwed, ffyddlon, a chywir. Yr oedd yn wr o ymddiried. Fel gweinidog yr efengyl yr oedd yn llafurus, difrifol, a ffyddlon, yn ol ei ddawn. Os darfu i neb edrych neu ddweyd dim yn isel am ei weinidogaeth oblegyd bychandra ei ddawn, cânt deimlo gofid am hyny ryw bryd, naill ai yma neu wedi myned oddi yma." Yr oedd y sylwadau uchod yn cael effaith fawr ar y dorf oedd wedi ymgasglu i'w hebrwng i'w fedd. Yr oedd gwrthddrych ein cofiant yn gymydog i'r offeiriad. Dyma ysbryd rhydd ac efengylaidd, onide? Yr oedd J. Griffiths yn ddyn gwir dduwiol. Ymadawodd a'r byd ag arogl hyfryd ar ei ol, a diau iddo gael ei groesawu gan ei Arglwydd, trwy ddywedyd wrtho, "Da, was da a ffyddlon, buost ffyddlon ar ychydig; dos i mewn i lawenydd dy Arglwydd."

Yr oedd gan y brawd hwn feddwl uchel iawn am yr Ysgol Sabbathol, ac am ei deiliaid. Cyfarchai hwynt yn wastad yn serchiadol iawn. Pan yn pregethu ryw dro ar y gair hwnw, "Gan wybod hyn, ddarfod croeshoelio ein hen ddyn ni gydag ef," &c., wrth gyfarch plant yr ysgol, dywedai, "Fe wyddoch chwi, blant yr ysgol Sabbathol, lawer, ond ni wyddoch ddim o hyn." Byddai yn cofio yn wastad yn ei weddiau am ddeiliaid yr Ysgol Sabbathol; a gweddiau yn gynes iawn hefyd dros y cleifion.