WRTH wel'd gweithredoedd Duw o'n blaen
Rhyfeddu mae'n meddylfryd;
Tybiwn, wrth wel'd mor gadarn y'nt.
Nad ydynt byth i syflyd.
Ond tybiaeth heb un sylfaen yw,
Canys mae gwaith Duw yn siglo;
Canfyddir hyny drwy'r byd crwn,
Os dyfal graffwn arno.
Dychrynu'r y'm wrth feddwl hyn,
Er hyny rhaid in' gredu;
Arwyddion sydd bob dydd a nos
Yn dangos hyn o'n deutu.
Creu deddf i ysu nef a llawr,
I ni sy'n ddirfawr syndod;
Ond cofiwn ein bod ni'n rhy ddall
I ddeall deddf y Duwdod.
Canfyddwn heddyw, drwy ein cur,
Fod Natur drwyddi'n curio;
A chyn bo hir, o dan ei bron,
Ei chalon baid a churo.
Am enyd fechan y bydd swyn
Y byd yn dwyn ein sylw;
Pob mater, o'i ysplander filwch,
A droir yn llwch a lludw.
|
Wrth droi ein golwg ar bob llaw,
I araf ddystaw dremio,
Pob peth a welir drwy'r byd hwn.
A welwn yn adfeilio.
Y pethau tlysaf yn y byd
A geir o hyd yn hacru;
Y tirf deleidion, oedd lawn byw,
Geir heddyw'n araf drengu.
Rhyw wywdra sydd yn ein trymhau
Hyd flodau'r Eden hardda';
Er hardded yw y blodau hyn,
Rhyw wyfyn sy'n eu bwyta.
Heddyw y mae'r gedrwydden gref
I'r nef yn dyrchu'i changen;
Ond i'r pridd, o'i rhwysg yn ol,
Yn raddol daw'r gedrwydden.
Y dyn a grewyd yn ei drig
Ychydig is na'r angel,—
Efe, er meddu ar bob da,
A wywa dan bob awel.
Y brenin ddawnsia yn ei lys,
Ei sang ar frys arafa;
Y tafod, ffrostia bethau hyf,
Y pryf cyn hir a'i bwyta.
Y blodau siriol blanodd Duw
Yn fyw i harddu'n gruddiau—
Maent hwythau, er mor lon eu pryd,
I gyd yn colli'u lliwiau.
|
Y gwallt, oedd gynt yn ddu ei wawr,
Yn awr a esmwyth wyna;
A'r corph, a gaed yn gryf a chrwn,
Mae hwn yn myn'd yn dipia.
Ffenestri'r llygaid, oeddynt glir,
Welir yn araf d'w'llu;
A'r canwyllau fu'n fflam dan,
Maent weithian ar ddiflanu.
Yr olwyn wrth y pydew drydd.
Bob dydd yn fwy—fwy egwan;
Y foment olaf ddaw ar fyr,
A thyr y llinyn arian.
Y llanc ysgafndroed, fu heb glwy,
Ar ofwy'n llamu'r afon,
Efe yn ebrwydd ymlesga,
A hoffa help y ddwyffon.
Y Lloer, brenines hardd y nos,
Ei mantell dlós heneiddia;
A'i choron ar ei gorsedd wen,
Oddiar ei phen a syrthia.
Yr Haul, agora borth y wawr
Fel cawr i redeg gyrfa,—
Ei galon danllyd gura'n wan,
Ac yntau'n fuan drenga.
Bywyd ac angau drwy'r byd sydd
I'w gilydd yn amneidiaw;
Ond nid oes neb yn dallt yn iawn,
Am hyny awn yn ddystaw.
|
Pob peth gweledig dan y rhód,
Fel cysgod sydd yn cilio;
A gwyliwn ninau rhag ein bod
Yn pwyso gormod arno.
Rhy wan i'n cynal ar bob pryd
Yw pethau'r byd materol;
Ond gall yr Hwn mae'i enw'n Jah
Ein cynal yn dragwyddol.
Pob dyn ystyriol ar y llawr
O hyd sydd fawr ei awydd
Am wybod beth a fydd ei ran
A'i drigfan yn dragywydd.
Y corph sydd heddyw'n wael ei wedd
Gaiff le'n y bedd didwrw;
Ond enaid sydd o'i fewn yn byw,
O! Dduw, pa le gaiff hwnw?
|
Llangollen. —————— HWFA MON.
.jpg)