Gwaith Robert Owen (Bardd y Môr)/I Flodeuyn yr Eira

Gwaith Robert Owen (Bardd y Môr)

gan Robert Owen (Bardd y Môr)

golygwyd gan Owen Morgan Edwards

I FLODEUYN YR EIRA.

OFF flodeuyn! wiw flodeuyn!
Sy'n addurno bedd y flwyddyn,
Sydd yn nyfnder gauaf du
Mor ddyhuddol ac mor gu,
Yn dy symledd, lân lysieuyn,
Beth mor deg a thydi?
Wrth i'm syllu ar dy wynder,
Genir yn fy meddwl lawer
O freuddwydion prudd a thyner
Am ryw ddyddiau fu.

Peraroglai llawer blodyn
Euraidd oriau mis Mehefin,—
Hyd y dolydd breision, blydd,
Chwarddai llygad teg y dydd,
Gwenai'r friall, gwridai'r rhosyn
Gan mor gain ar y gwydd.
Ond fe'u gwywodd oerwynt Medi—
Nid oes mwyach ond dy dlysni
Di yn unig i sirioli
Gwyneb anian brudd.

Hoff flodeuyn! wiw flodeuyn!
Nid yw gwawr dy burdeb dillyn
I'm dychymyg ond arwyddlun
O ryw fenyw hawddgar fwyn
Lawn o synwyr, lawn o swyn,
Sydd a'i hysbryd fel aderyn,
Lion ei fron yn y llwyni,
Gan mor anwyl yw ei chwmni,
Gan mor gu ei chalon imi,
Nid wyf mwyach yn chwenychu
Byw, ond er ei mwyn!

Gynt bu Ffawd yn siriol wenu
Ar fy mywyd, a phryd hynny
Aml ydoedd rhif cyfeillion;
Ond daeth rhew—wynt adfyd llym
Arna'i chwythu yn ei rym;
Yna profais chwerw loesion
Anffyddlondeb i'm—
Llawer cyfaill, megis blodau
Haf, o'm golwg a ddiflannai,—
Nid oedd adgof cymhwynasau
Mwy yn tycio dim.

Ond 'roedd imi un yn ffyddlon,
Un yn tywallt olew tirion
Ei thosturi ar fy mriw;
Un a chryfder enaid morwyn
Yn fy ngharu, ac yn fy nilyn
Fyth â'i chydymdeimlad gwiw;
Dyma'r pam 'rwyf yn ei charu,
Dyma'r pam y rhaid im wrthi,
Enaid enaid imi ydi
Mary Ann, fy mun.

Nodiadau