Telyn Dyfi/I Faban

Telyn Dyfi

gan Daniel Silvan Evans

XXXIV.
I FABAN.

'Fel blodeuyn y daw allan.'—Iob xiv. 2.

I FYD y daethost, flodyn per,
Sy'n llawn gorthrymder drwyddo,
Lle mae tymmestloedd mawr eu grym,
A gwyntoedd llym yn rhuo,
Heb nemawr o ddedwyddwch cu
I'r dynol deulu ynddo.

Yn hwn erglywir y march coch
Yn aml yn croch weryru;

Goreilw'r udgorn flodau gwlad
I faes y gad i waedu;
A gwelir myrdd o feibion gwŷr
Trwy'r cleddyf dur yn trengu.

Ni chwythodd eto drallod blin
Gauafol hin i'th erbyn;
Ni phrofaist ing, trueni oes,
Nac unrhyw groes awelyn;
Ond megys rhosyn coch yr ardd
Blodeui, hardd flaguryn.

Dedwyddwch yn dy fynwes sydd,
Ac ar dy rudd, prydferthwch;
Nyth diniweidrwydd dan dy fron,
Ac yn dy galon, heddwch;
Dynwared mae dy lwys wên gu
Wên engyl fry mewn tegwch.

Ni wyddost ti am lwybrau brad,
Cenfigen, na dichellion
Uchelgais, a dryganian hell,
Sy ddigon pell o'th galon;
O'i mewn ni thriga meddwl drwg,
Ni phrofa wg elynion.

Eginyn hoff o siriol wawr!
Er gwenu'n awr yn ddengar,
Daw, dichon, oeraidd chwa ar fyr
I ddeifio'th flagur cynnar;
Nid gormod gan y creulawn fedd
Yw cuddio gwedd mor hygar.

Ond hinsawdd y daiarol fyd,
Os gwrthyd ef dy faethu,
Ac os na chei flynyddoedd hir
I deithio tir galaru,
Dy hanfod pur, anfarwol yw,
Cei gyda Duw drigiannu.

Cei eto ail flaendarddu'n lwys
Yn y Baradwys nefol;
Tirf fydd dy flodau, gwyrdd dy ddail,
Yn llewyrch Haul tragwyddol;
Disgleirio wna dy liwiau ter
Fel goleu ser tanbeidiol.

O flaen gorseddfa ddisglaer Ner
Cei blethu per ganiadau,
Ym mysg y llu ar Sion fryn,
A thelyn dyn ei thannau:
Digonir pawb sydd yno'n byw
A delw Duw y duwiau.

Yr haul a ball ei lewyrch chwyrn,
Dadwreiddir cedyrn fryniau;
Ond dy ddedwyddwch di ni thyr
Holl gynhwrf yr elfenau,
Ymddrylliad y ddaiaren faith,
Na berw'r llaith eigionau.

Nodiadau