Telyn Dyfi/Tithau yr Un ydwyt

Telyn Dyfi

gan Daniel Silvan Evans

XIII.
TITHAU YR UN YDWYT.

Dechreu blwyddyn.

'Tithau yr un ydwyt, a'th flynyddoedd ni ddarfyddant.'— Salm cii. 27.

Duw Dad! Tydi, o'th orsedd wen,
A lywodraethi lawr a nen!
Ar air dy eneu, gadarn Ior,
Gostega twrf gwyllt donnau'r môr;
Ac adnewydda'r haul ei daith
Gwmpasog ar y glesni maith.

O un i un ein blwyddau ni
A lithrant heibio fel y lli;
A hedeg mae ein horiau'n gynt
Na'r saeth, neu'r fellten chwimmwth hynt:
Ond Tithau, byth yr un wyt Ti,
A'th orsedd nid ysgogir hi.

Tydi a roddes fywiol ffun,
Ac einioes i bob math ar ddyn:
I Ti cyflwyno'n hun a wnawn,
A than dy aden nodded cawn:
Mae'n gobaith ynot; gwrandaw Di,
O'th gafell lân, ein cwynion ni.

Na chofia'n hanwireddau mwy,
Yn ol ein haedd na thâl yn hwy;
Ond arnom doed dy fendith rad,
Dy hedd i'n bron, dy nawdd i'n gwlad;
A bydded byth ein mynwes ni
Yn fywiol deml i'th foliant Di.

Wrth blant cyfyngder trugarhâ,
Ac arnynt beunydd esmwythâ;

Dyrchafa'r tlawd o'r llwch i'r lan;
Cynnalied dy ddeheulaw'r gwan;
Ar wreng a bonedd yn ein tir
Tywyned gwawr dy nefol wir.

Ac aed trigolion daiar las
Ar gynnydd beunydd ym mhob gras;
Darfydded Drwg; aed Rhinwedd ddrud
Ar edyn gwawr dros wyneb byd;
A'r ddaiar â moliannus lef
A chwyddo delynori'r nef.

Nodiadau