Of Mona, where it lurked in exile,
Which shall breake forth into bright-burning flame,
And reach into the house that beares the stile
Of royall maiesty and soveraine name;
So shall the Briton blood their crowne againe reclaime.
Thenceforth eternall union shall be made
Betweene the nations different afore,
And sacred peace shall lovingly persuade
The warlike mindes to learne her goodly lore,
And civile armes to exercise no more;
Then shall a royall Virgin raine, which shall
Stretch her white rod over the Belgicke shore,
And the great castle smite so sore withall,
That it shall make him shake and shortly learn to fall.
|
Proffwydoliaeth Merddin yw hon, ond bod
Spenser yn gwybod yn dda sut i'w defnyddio.
Amser gwych i ryw fath ar Gymry oedd oes y
Tuduriaid. Dengys cywyddau'r beirdd Cymreig
fod dychmygion Sieffre o Fynwy wedi eu derbyn
ganddynt, ac mai eu rhwymyn pennaf oedd y dyb
mai disgynyddion Brutus oeddynt hwy. Ar y
llaw arall, dengys gweithiau'r beirdd Seisnig mai
dyna'r gred oedd yn talu yn Lloegr hefyd, ar y
pryd.
Yng ngweithiau Drayton eto, rhoir i'r Cymry
gymeriad uchel fel gwŷr bonheddig ac ymladdwyr.
