ddychymyg wedi gorweithio (ac mewn canlyniad wedi gwanychu) un neu ddau o'i syniadau: megys
am—
Lidiart y fynwent a'i 'sgrech ar ei hechel
Wrth dderbyn y meddwon i 'stafell y bedd!—
ac eilwaith,
Mae'r blodeu sy'n tyfu ar feddrod y meddwyn
Yn gollwng eu dagrau tan gysgod yr yw.
Ond ar y llaw arall ceir yn y caniadau hyn ddychymyg mor naturiol a'r ffynon fechan loyw gerllaw'r tŷ,
Mysg glaswellt, brwyn, a dail;
a'i dafnau yn disgyn tros y ceryg mwsoglyd,
I chwareu yn yr haul.
Dyma ffrwd fechan mor glir a gwlith y boreu—
Os oer a chymylog yw'r diwrnod,
Os crinwyd pob deilen fach werdd;
Mae haf ar ein hachos yn dyfod,
O! cadwn yn ysbryd y gerdd.
Ac eto:
Llifwch allan, ddyfroedd byw,
I gadw lili'r dŵr yn fyw,
A'i blodau'n wyn o hyd. * * * *}
Dirwest anwyl, tyf i fri,
Hardd lili wen y dŵr wyt ti.
A cher pob bwth yn Nghymru wen,
O cyfod di dy ben.
Ond o'r gyfres ddirwestol, y gân fwyaf barddonol yn ddibetrus yw yr un a enwir "Ar ddôl pendefig." Y mae yn hono ddychymyg byw; ac y mae y diweddglo mor rymus ag yw o gynhyrfus. Dodwn.
i riangerdd "Myfanwy Fychan?" Y mae cân Hywel ar y beithynen yn llawn o
