Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Awdl Dynyster Jerusalem.djvu/9

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Yn ol y rhai'n, wele'r enwog—filwyr
A'r holl udganwyr, lleiswyr lliosog.


Imi, och! y mae achaws—i wylo
O weled y lluaws,
Yma'n chwyrn oll mewn chwerw naws,
Modd ingol yn ymddangaws.


Aerawg weilch enwog yn awr gylchynant
Yr holl furiau, a dewr y llafarant;
Lewion uchelwyr! yn ôl ni chiliant,
Aml fyrddiynau yn rhesau ni rusant,
Eithr i fewn rhuthro fynant—yn wrol
A'r lle addurnol yn ddrylliau ddarniant!


Suddir y dinasyddion—o 'ngolwg
Yngwaelod trallodion,
O echrys air! chwerw yw sôn
O!'r gwelwi mae'r trigolion!

Fföant rai o'r ffiniau trist,
O ethryb y braw athrist;
Llesg, gweinion, a blinion blant,
Tra 'mddifaid, trwm oddefant.
Heb un tâd wedi'i adael,

Mwy, mwy chwith, dim mam i'w chael!
Rhieni mawr eu rhinwedd,
Fu'n llon, sy gulion eu gwedd:
A braw tost, ryw fyrdd bryd hyn
A gnöa y dygn newyn!
Gwelaf RAHEL, isel, lwys,
Yn wylo, fenyw wiwlwys,
Am ei gŵr yn drom ei gwedd,
A'i henaid mewn anhunedd;—
Hi ddywed yn grynedig,
"Yma nid oes namyn dig,
"Llid a chwyn, trallod a chûr,
"Dialedd a phob dolur!
"O! fy Mhriod a godai,
"Llon ŵr rhydd, allan yr äi,