tendans i hen dacle'r Plas yna o hyd o hyd!"
"Wel," meddai Lei, "waeth iti gyfadde na pheidio 'mod i o leia yn cael gwaith cyson ar hyd y blynydde ynte, yn lle bod weithie fel hyn ac weithie fel arall."
"Wyt, yr wyt yn cael gwaith cyson, mae'n wir," meddai Mari, "ond yr wyt ti wedi mynd yn un garfaglach wrth ostwng dy arre i ddiolch am dano fo, ac y mae dy law di yn amlach wrth dy gap nag yn unman arall, yr hen gynffon gen ti!"
"Paid a rhygnu a rhygnu fel yna o hyd, da thi," meddai Lei yn druenus, "oni bae fod yr eneth wedi cael mynd i'r Plas, fase hi ddim cystal arni hi ag ydi hi heddyw, a fase hi ddim yn cael mis o rodio fel mae hi yn cael, fel 'roedd hi yn deyd yn ei llythyr ddoe."
"O, ie, mae hi yn dwad adre i bwyso arnom ni am fis eto," ebr Mari, "yn lle bod hefo'i gwaith fel y byddwn i yn 'i hoed hi—."
"Ond mae'n siwr fod yn, dda gen ti wel'd dy ferch dy hun yn dwad adre fel ledi?" meddai Lei.
"Mi fase yn llawer gwell gen i ei gweld hi yn dwad heibio ar 'i ffordd i odro ne nol dwr," ebr Mari, "a ffedog fras o'i blaen, ac ol gwaith ar 'i dwylo hi, dyna'r cwbwl iti!"
"Rhag cwilydd iti son fel yna am dy ferch dy hun!" ebr Lei, yn gas.
