Cerddor celfydd, ac arweinydd
Canu Seion ydoedd ef,
Medrai ennyn ysbryd canu
Gyda'i dyner, swynol lef;
Ysbryd moli a bendithio
Enw Duw am drefn Ei ras,
"Diolch Iddo," "Diolch Iddo,"
A ddatgenid gyda blas.
Colled dirfawr oedd ei golli,
Ergyd drom i'w briod cu,
Cwmwl dudew dros ddyfodol
Ei anwyliaid hefyd fu:
Colled bwysig oedd i'r Eglwys,
Tristwch glywir yn eu llef-
Gyda dwyster soniant beunydd
Am ei ymadawiad ef.
Chwi sydd heddyw yn galaru
Am fod Davies yn ei fedd,.
Cymedrolwch eich pur ddagrau,
Na thristewch fel rhai di-hedd;
Y mae gennych sicrwydd gobaith
Am ei gadwedigaeth ef-
Mynnwch chwithau sicrwydd hefyd
Cewch ei gwmni yn y nef.
Y DDAU-WYNEBOG
Yn eich wyneb y ddau-wynebog—geir
Mewn gwên yn gymylog;
Hyf elyn yw'r diaff euog
Yn dwyn ei gledd o dan glôg.
Dawn seraph, ond un sarphaidd—a'i aberth
I ddiben anweddaidd;
Oen o flew, ond hen flaidd
Hyll, a choryn llechwraidd,
Atgofion am fy hen gartref, lle y'm ganwyd a'm magwyd. Hen dy tô gwellt ydoedd, a dim ond cegin a siamber, ym mhen pellaf y Graig, ar y llaw dde wrth fynd o'r Llan i gyfeiriad Talycafn. Yr oedd gardd yn ei amgylchynnu. Y mae yn awr bedwar o dai newyddion ar y fan y safai. Yr oedd yr hen dy yn cael ei alw'n "Ty'n y Pant" ar lyfrau'r dreth.
Pa le, O! pa le mae y bwthyn
A elwid yn "Dy yn y Pant,"
Oedd hynod henafol ei arddull,
A'i oedran yn ddau neu dri chant?
Ei furiau oedd lydain a chedyrn,
Heriasant ystormydd a mellt,
Ac arnynt dylathau o dderw
Er cynnal ei drwchus dô gwellt.
