Rhag i'w hesgyrn gael eu damsang,
Gyda dirmyg gan un droed,
Gerilaw iddyn', er eu coffa,
Mae rhyw arwydd in' a nôd;
A diryfau heb iawn fesur,
A cherfiadau gwael dilun,
Ag sy'n galw am ddeigryn mwynaidd,
Wrth fyn'd heibio gan bob un.
'R oed, a'r enw, a'r dydd bu farw,
A'r gareg arw, lwyd, ddi-rân,
A geir yma'n lle cof-feini,
A chanmoliaeth peraidd gân;
Cynghor prysur maes o'r 'Sgrythyr,
Ar ei godre' gwedi'n gawn,
I rybuddio pawb el heibio,
Lwyr ddiwygio a marw'n iawn.
Pwy aeth gyda llawn foddlonrwydd,
Yn dragywydd fod o gồ',
Maes o fywyd blin na hyfryd,
I'r ddyeithriol fythol fro?
Heb drom galon dwym hiraethlon,
A throi' olygon lawer gwaith,
Tua chaerau'r dirion gartre',
Lon adawai, 'n ol o'i daith?
Nid oes adyn yn ymado,
Na ddymunai i gyfaill mwyn,
Wedi cauad ei ddau lygad,
Roddi ochenaid fer a chwyn;
I dir ango' wedi i'r angeu
Fynd a'i gelain yn ei gôl,
Hoff yw ganddo pan nas byddo,
I rai wylo ar ei ôl.
Tithau heno roddi'r hanes
Am y meirw gwael di-fri,
Yn mhen amser, os rhyw lan-ddyn
O dy dymher dyner di,
Ddygwydd ddyfod gerllaw'th feddrod,
Mewn myfyrdod pruddaidd maith,
A chwenychu'n fawr cael gwybod,
Hanes ystod fer dy daith.
Hen ŵr penwyn f'allai dd'wedai,
"Mynych gwelsom gyda'r wawr,
A'i fras gamrau'n croesi'r caeau,
Ac yn tori'r gwlith i lawr;
A chan esgyn yn dra gwisgi,
Hyd y fron yn teithio'n dyn,
I roesawi haul y dwyrain,
Yn y bore ar ben y bryn.
