Gwirwyd y dudalen hon
“A fi,” medd Megan, gruddiau hon
Oedd fel rhosynau haf,
“’Rwyf fi am briodi mab y plas
A byw yn hynod braf;
Mi wisgaf ŵn o sidan glâs.
A'i odre hyd y llawr,
A mantell ffasiwn newydd hardd,
A het a chantel fawr.”
Ond un o'r plant ni ddywedai air,—
Ieuenga’ o'r pump oedd hi;
A gwaeddai Wil ar draws y lleill,—
“Ann bach, beth fyddi di?”
“Wel,” meddai hon, gan syllu'n ddwys
Yng ngoleu clir y fflam,
“’Rwy'n meddwl aros gartre', Wil,
Yn forwyn bach i mam.”
.jpg)
