Gwirwyd y dudalen hon
"Ydi, gobeithio, wir."
"Ydi, ac mi fydda' i'n falch o gael cŷn a mwthwl yn fy nwylo unwaith eto."
A finna' hefyd."
Jyst cyn iddi hi dorri allan, 'roedd 'Nhad a finna' wedi cyrraedd darn o graig reit ulw dda, fachgan. Hen garreg galad, siarp, oedd gynno' ni am wsnosa' cyn hynny, yn hollti ar ddim . . .
"Hollt gron?"
Ia, fachgan, hollt gron ynddi hi o hyd o hyd, ond o'r diwadd 'roeddan ni wedi dŵad i garrag las, rywiog, a'r graig yn agor fel 'menyn.
'Roedd eisiau berwi pennau'r ddau, meddai Simon Roberts wrtho'i hun, gan droi eto i syllu a gwrando ar y bywyd amrywiol, hudolus, a lithrai heibio drwy'r stryd o'i flaen.
