Gododd yntau ei olwg yn gyflym o'r ysgrif. Martha, basa', cystal â dim.
"Basa',
Basa', wir. A ni'r chwarelwyr ddylai roi'r garrag ar 'i fedd o. Carrag las o'r Twll Dwfn, lle buo fo'n gweithio am gymaint o flynyddoedd."
Bychan oedd rhif y gweithwyr yn y chwarel y prynhawn Mercher dilynol: daethai hyd yn oed y Bradwyr, gannoedd ohonynt, adref yn gynnar i dalu'r deyrnged olaf i'r hen Robert Williams. Eisteddai Edward Ifans hefo'r perthynasau a'r gweinidog wrth y bwrdd yn y parlwr yn gwylio'r dynion, un ar ôl y llall yn rhes ddiderfyn bron, yn taro chwech neu swllt ar yr hances sidan wen a daenesid ar y bwrdd. Pan oedd yr
offrwm" a'r gwasanaeth byr yn y tŷ drosodd, aeth Edward Ifans allan gyda Mr. Edwards y gweinidog, a safodd ychydig tu ôl iddo yn nrws y tŷ. Ni wyddai'n iawn paham y gwnâi hynny, oni ddyheai am weld â'i lygaid ei hun y dyrfa enfawr a lanwai'r stryd gan ymledu'n drwchus o un pen iddi i'r llall.
Agorodd Mr. Edwards ei Feibl."Darllenwn y bymthegfed Salm," meddai, a'i lais yn glir ac uchel.
'Arglwydd, pwy a drig yn dy babell? pwy a breswylia ym mynydd dy sancteiddrwydd?
"Yr hwn a rodia yn berffaith ac a wnêl gyfiawnder ac a ddywed wir yn ei galon.
Heb absennu â'i dafod, heb wneuthur drwg i'w gymydog, ac heb dderbyn enllib yn erbyn ei gymydog.
'Yr hwn y mae y drygionus yn ddirmygus yn ei olwg; ond a anrhydedda y rhai a ofnant yr Arglwydd yr hwn a dwng i'w niwed ei hun ac ni newidia.
'Yr hwn ni roddes ei arian ar usuriaeth ac ni chymer wobr yn erbyn y gwirion. A wnelo hyn, nid ysgogir yn dragywydd.'
Troes y gweinidog ddalennau'r Beibl yn gyflym.
"Ychwanegwn rai adnodau o'r Epistolau at y Corinthiaid a'r Hebreaid," meddai.
"Oherwydd paham nid ydym yn pallu . . .
'Canys ein byr ysgafn gystudd ni sydd yn odidog ragorol yn gweithredu tragwyddol bwys gogoniant i ni:
'Tra na byddom yn edrych ar y pethau a welir ond ar y
