Yn y Drysorfa am Fawrth, 1860, ceir darlun cywir a chryno o Angell Jones, mewn llinellau barddonol gan ei gyd-drefwr Glan Alun, a themtir ni yma i ddifynu rhai rhanau o'r alar-gân bert hono,—
"Bu farw Angell! newydd trwm,
Ein blaenor a'n hen ffrynd;
Ar ol ein tadau, a'i frodyr ef
Mae yntau wedi myn'd.
"Bu farw Angell! hedodd fry,
Ennillodd ef y gamp;
A dyma eto un yn fyr
O'r brodyr o'r hen stamp.
"Rhyw chwithdod am ei wedd a'i lais,
Ac am ei eiriau ffraeth;
Ar lawer tro daw'r atgof cu
I'r fynwes megis saeth.
"Chwith am ei weddi a'i oslef ddwys,
Chwith am ei gnyciog ddawn;
Chwith am ei lòn chwerthiniad ef,
A'i ddagrau parod iawn.
"Efe a welsom ni erioed
Yng nghornel y seat fawr;
'Roedd Angell i ni fel y coed
Yn rhan o'r Capel Mawr.
"Fe deimlai yr holl dyrfa fawr
Uwch ben ei olaf gell;
