Tudalen:Drych y Prif Oesoedd 1884.djvu/127

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

yn gytûn â'r hanes a rydd Solomon, "Y rhai nid allai dynion eu hanrhydeddu yn eu gŵydd, hwy a gymmerasant lun eu gwedd hwynt, ac a wnaethant hynod ddelw brenin, yr hwn a anrhydeddent." (Doeth. xiv. 17.) Nimrod a fu frenin o gylch cant a hanner o flynyddoedd ar ol y diluw.

Aneirif oedd y dychymmygion o hyny allan i ddewis eu duwiau. "Pob cenedl oedd yn gwneuthur ei duwiau ei hun." (2 Bren. xvii. 29.) Duw yr Amoriaid a elwid Moloch, am ba un y mae yr Ysgrythyr yn son yn fynych. Delw fawr o bres oedd hi, â'i phen ar lun tarw, a breichiau ar led megys breichiau dyn.[1] Y ddelw oedd gau oddi fewn, ac ynddi saith o ystafelloedd i dderbyn yr aberthau. Yr ystafell gyntaf a appwyntiwyd i dderbyn blawd gwenith; yr ail at golomenod; y drydedd at ddafad; y bedwaredd at hwrdd; y bummed at lo; y chweched at ych; ac os neb a offrymai fab neu ferch, y seithfed ystafell a agorid. Tybir mai yr un yw'r Moloch yma ag Adramelech, Duw y Sepharfiaid (2 Bren. xvii. 31), ac â Baal, yn Ier. xix. 5.

Y mae yn yr India deyrnas a elwir Guinea (gwlad y Morus duon), lle y maent hyd y dydd heddyw yn addoli y sarff."[2] Math o nadroedd melynion yw y rhai y maent yn eu haddoli, â llain frech bob yn ail restr, ac heb un colyn brath. Fe ddygwyddodd o gylch 30 mlynedd a aeth heibio [1740] i fochyn afreolus drachwantu yng nghig un o'r nadroedd hyn, a'i lladd, a'i bwyta; yr hyn pan wybu y brenin a'r archoffeiriad, nid all geiriau fynegu y syndod yr oeddent ynddo. Ni wasanaethai ddim ddial eu llid a gosod barn cyfraith ar y twrch a wnaethai y gyflafan, eithr rhaid oedd dinystrio yr holl genedlaeth. Ac oni buasai fod y brenin yn caru cig moch, ni adawsid llwdn hwch yn fyw drwy'r holl deyrnas.

Gwledydd ereill o'r India a addolent ddant yr âb. Pan gymmerth y Cristionogion y dant oddi arnynt, yn y flwyddyn 1554, hwy a gynnygasant lwyth men o aur, ac anrhegion gwerthfawr, er cael y dant yn ol! Ond y Cristionogion, drwy gynghor eu hesgob, a wrthodasant y trysor, ac a losgasant y dant yn ulw. Mewn amryw wledydd o Affrica, y maent yn addoli cathod a llyffaint; ac mewn rhai manau, pen garlleg.

Y mae rhan fawr o drigolion China, gwlad fawr a hyfryd tua chodiad haul, hyd y dydd heddyw yn ddygn anwybodol,

  1. Goodwin's Jewish Antiq. lib. 4, p. 137.
  2. Bosman's Hist. Guin. 7, p. 185