Nis gallaf ddirnad byth er hyn
Pa fodd yr aeth bore'i bywyd gwyn
O dan fath gwmwl, na pha fodd
Y daeth amheuaeth ag y todd
Gymeriad oedd mor bur;
'Doedd neb yn meddwl yn y wlad
Y buasai impyn tyner, mâd,
Yn dwyn fath ffrwythau sur.
Agorai'r wawr ei hamrant clau,
Ac ymaith a fi ar ol y ddau,
A digwydd wnaethum fynd 'run ffordd,
Tra curai'm calon megis gordd,
Dan bwys briwedig fron;
Mi cefais hwy. Nis gallaf ddweyd
Pa un ai gofid oedd yn gwneud
I'm dagrau redeg dros fy ngrudd,
Ai ynte ryw lawenydd prudd;
Ond rhedeg wnaethant fel y lli'
Pan ddaeth y newydd gynta 'i mi
Fod Mari'n wraig i John.
II
Pan gwrddodd Mari gyda fì,
Ei dagrau redent fel y lli;
Hi deimlai'n ddedwydd ar un llaw,
Ac o'r tu arall, ofn a braw
A lanwai'i bron. Hi ddwedai'r oll
Oedd yn ei theimlad yn ddigoll;
Agorai'i bron, can's roeddwn i
Yn gyfaill mebyd iddi hi.
Datodai glo ei chalon fawr,
A dwedai'i thywydd imi'n awr,