Cofiaf dy bregethau gwresog,
Cafiaf 'th weinidogaeth finiog,
Buost im' yn dad ffyddlona',
Fe'm maethwyd megys wrth dy frona'.
Y nesaf y crybwylla John Griffith am dano ydyw gwr o'r enw Pearce. Pregethwr oedd hwn yn ei gychwyniad cyntaf, os nad ydym yn camgymmeryd, o Sir Drefaldwyn; wedi hyny, yn ei ddyddiau diweddaf, o Arfon.
Fe ddywedodd Mr. Evans, Adwy'r Clawdd, wrthym, iddo glywed John Griffith yn dyweyd am y Pearce hwnw, ei fod yn un o bregethwyr hynotaf ei oes. Yr oedd ei ddawn, rywfodd, yn ddawn hollol ar ei phen ei hun. Nid cymmaint, debygid, fel pregethwr mawr yn y pulpud ydoedd, ond hynod iawn yn y cyfarfodydd eglwysig. Yn ol y desgrifiad a roddai Mr. Evans o hono, byddai fel rhyw genad ysbrydol yn cael ei anfon o lŷs y nefoedd: cerddai yn araf trwy holl ystafelloedd cydwybod ac ysbryd dyn, a lamp danllyd o'r nef yn ei law. Yn y modd yma byddai yn chwilio allan, ac yn dyfod o hyd i holl ddirgel ddrygioni calon, ac yna yn ei ddwyn allan, ac yn ei ddangos i'r dyn, nes peri iddo wrido a chywilyddio. Fel y canlyn, gydag ymofyniad, y mae ein hawdwr yn coffau am y brawd hynod, Pearce.
'P'le mae Pearce, ffyddlonaf ddyn?
Treulio ei ddyddiau yn effro a wnaeth,
Fel milwr diwyd ar y mur:
Yn yr eglwys yr oedd ei ddoniau
Fel cerfiwr o fewn y tŷ.
Prin y meddwn heddyw ei ddawn
Dawn chwilio i hen lochesau,
Conglau tywyll calon dyn,
Ac olreinio hyll fwystfilod,
Y rhai yn difa yr egin mân y sydd.'
Pwy ydyw y nesaf y crybwylla John Griffith am dano, nid ydym yn gwybod. Fel hyn yr ymofyna efe:—
'P'le mae Llwyd a'i euraidd lais,
A'i ddawn ennillgar?
Ni chlywaf mwy o hono ef.'
