Tudalen:I'r Aifft ac yn Ol.djvu/69

Oddi ar Wicidestun
Gwirwyd y dudalen hon

O'r diwedd, ar ol pwffio, a 'sgriwio, a chwibanu, a gwaeddi mwy na mwy, gollyngwyd yr angor, a sicrhawyd y llong â rhaffe wrth gyrn ei hallor ei hun. Cyn pen pum' munud, yr o'wn mewn bâd hwylie y'nghwmni'r cadben yn 'sgimio dros wyneb y dw'r yn groes i'r porthladd, i'r ochr nesa' i'r ddinas. Enw'r badwr oedd Alec, ac enw'i brentis oedd Achmed. Cofier taw Cymraes yw'r "ch" yn enw'r prentis. Daeth y badwyr a mine'n ffrindiol ryfeddol cyn i mi ddychwelyd. Daethant a ni'n gysurus i'r làn draw. Neidies o'r bâd yn gynta', a theimles fy nhraed yn taro tir yr Aifft am y tro cynta' 'rioed. O'm cwmpas yr oedd scoroedd o Arabied talgryf ac ysgwyddog, capie cochion hirgul ar eu pene, a'u gwisgoedd yn fath o gymodiad rhwng Dwyren a Gorllewin. Pan o'wn yn croesi'r ffin or plentyn i'r llanc, yr wy'n cofio'n dda na yre dim fwy o arswyd arnaf na gwel'd "dyn du" ar y 'stryd: rhedwn adre' ar golli f'anadl, ac ni theimlwn yn ddïogel nes y cawn fy hun yn llechu dan ffedog fy nain, fel estrys a'i ben yn y tywod. Ac er fy mod yn ddyn "llawn deugen mlwydd oed" pan ge's fy hun y'nghanol yr ebonied clebrllyd y prydnawn hwnw yn Alecsandria, nid heb ychydig bach o gyffro yn f'ochr chwith y gall'swn gymeryd 'stoc o honynt â chil fy llygad.

Pan ddechreues sylweddoli'r ffaith fod gwadne fy nhraed a daear yr Aifft wedi cusanu eu gilydd,