386[1] Aros wrth y Groes.
886. 886.
1.CALFARIA fryn! mae f'enaid prudd
Yn teimlo'i rwymau'n mynd yn rhydd,
Wrth gofio'i chwerw loes:
Nid oes a'm lleinw'n berffaith lawn,
Ond cael mwynhau o felys iawn
Fendithion angau'r groes.
2.O! na chawn bellach dreulio f'oes
Mewn myfyr sanctaidd wrth y groes,
Ar ben Calfaria fryn.
Ym mhen rhyw oesoedd maith di-ri',
Fy nghân fydd angau Calfari,
A'r rhyfedd goncwest hyn.
John Philips (Tegeidion)
387[2] "Ffynnon i Bechod ac Aflendid."
88. 88. D.
1.CAED ffynnon o ddŵr ac o waed,
I olchi rhai duon eu lliw;
Ei ffrydiau a redodd yn rhad
I'r ardal lle'r oeddwn yn byw :
Er cymaint o rwystrau gadd hon,
Grym arfaeth a'i gyrrodd ymlaen,
I olchi tŷ Ddafydd o'r bron,
Jeriwsalem hefyd ddaw'n lân.
O gasgliad 1af Morris Davies, Bangor
388[3] Cofio'r Dioddef.<ref>88. 88. D.
1.WRTH gofio'i riddfannau'n yr ardd,
A'i chwŷs fel defnynnau o waed,
Aredig ar gefn oedd mor hardd,
A'i daro â chleddyf ei Dad,
A'i arwain i Galfari fryn,
A'i hoelio ar groesbren o'i fodd;
Pa dafod all dewi am hyn ?
Pa galon mor galed na thodd ?
Thomas Lewis, Tal-y-llychau
