Neidio i'r cynnwys

Tudalen:Prif Feirdd Eifionydd.djvu/112

Oddi ar Wicidestun
Prawfddarllenwyd y dudalen hon

Cywydd
I Ofyn Cosyn.


MOLED ereill aml diroedd,
Tai mawrion gwychion ar goedd;
Dogn o aur da gan rywrai,
Digon o rwysg da gan rai;
Gwell yw pleser gan ereill
Na chur a llafur y lleill;
Nwydog win i'w digoni
Ceisio maent, ond caws i mi!
I rai ereill bo'r arian,
I wledd, a'r rhwysgedd yn rhan;
Ac o Eifion, burlon bau,
Menyn a chaws i minnau!

Cwynais, ad—gwynais ganwaith,
Heb fenyn, na chosyn chwaith;
Heb gaws haf yn fy ngafael
'Rwy'n adyn di—gosyn gwael,
Heb un hoen—byw anhynaws,
Nych neu gur,—O, na chawn gaws!

Ceisiaf gan addfwynaf ddyn,
Ceisiaf gardota cosyn;
A gwir hyn, â'r gŵr hynaws
Dygymydd cywydd y caws;
Gwrendy'r Bardd, ŵr hardd, ar hyn,
Ac er cysur ceir cosyn
Ni rydd nag, groesnag, grasnaws,
Ond im ar fyr y gyrr gaws!

Poed in y caws, paid nacau,
O, rho gosyn rhag eisiau!
Caws braf, caws haf, caws hufen,
Caws brych, caws harddwych, caws hen,
Caws cyfan, caws y cofir
Yn ein hoes am dano'n hir!