Prawfddarllenwyd y dudalen hon
Ac eto yr oedd gan Ddic weledigaeth a gyflymai guriad ei galon nes iddi fod bron â'i dagu—gweled noson o rialtwch, ac yntau yng nghanol tyrfa o blant, yn eu diddori drwy fedru bostio bydoedd a throi'r darnau'n dân gwyllt.
"Mi fase hynny'n chware newydd spon, Rhys Llwyd", eb ef wrth ddyn y lleuad.
"Nid mor newydd, medde Shonto," ebe'r dyn yn brudd, "mae amryw wedi bod yn treio'u llaw efo fo."
"Pwy yden nhw?" ebe Dic.
Brenhinoedd, gan mwyaf," ebe'r dyn. A dechreuodd Dic edmygu brenhinoedd yn fawr iawn.
