IX
GWELD Y WLAD
"Dowcн am dro i weld y wlad cyn iddi nosi," ebe dyn y lleuad wrth Ddic a Moses, wedi iddynt fod yn pensyfrdanu'n hir yn yr ogof uwchben y rhyfeddodau yr oeddynt yn eu canol,—y syniad o ffrwydro bydoedd a throi'r darnau'n dân gwyllt. Ac i ffwrdd â hwy.
Syllent o'u hamgylch ar y mynyddoedd pigfain a ymestynnai i bob cyfeiriad, a chylch o fynyddoedd yn eu hymyl â phantle fel cawg mawr rhyngddynt. A phobman yn glir,—yn annisgrifiol glir.
Pam y mae hi bob amser mor glir?" ebe Dic.
"'Does yma ddim awyr na dŵr, fel y dylech chi wybod erbyn hyn," ebe'r dyn. Felly 'does yma ddim llwch yn nofio o'ch cwmpas chi, am mai yn yr awyr y nofia llwch. A chan nad oes dŵr nid oes niwl, o achos o ddŵr y mae niwl yn dwad, y diferion dŵr a'r llwch yn cymysgu â'i gilydd."
Wedi cerdded ychydig dechreuodd camau'r bechgyn arafu, er ei bod yn ysgafnach o lawer i gerdded yno nag ar wyneb y ddaear. Ac mor flinedig oeddynt cyn bo hir fel y collasant bob blas ar yr hen chwarae osgoi cerryg mawr a lawiai o hyd oddiuchod.
