Clymodd y marchog y darian am ei wddf, a charlamodd yntau ymaith gyda'i ysgwier. Heb fod yn nepell rhuthrodd marchog, â'i wisg a'i geffyl yn wyn i gyd, arno, a thrywanu ei ysgwydd a'i daro i'r llawr. Cymerth y gŵr dieithr y darian oddi arno a rhoes hi i'r ysgwier.
"Dwg y darian hon," meddai, "i Syr Galâth, a adewaist yn y fynachlog. Dywed wrtho mai Ioseff o Arimathea a luniodd y groes â'i waed ei hun cyn marw."
Felly y daeth y darian hynod â'r groes goch arni i ddwylo Galâth, a chafodd anturiau rhyfedd yn fuan wedyn. Gorchfygodd saith o farchogion drwg a rhyddhaodd y rhianedd a garcharwyd yn eu castell. Ymladdodd hefyd, heb wybod pwy oeddynt, â Lawnslot a Pheredur, a hyrddiodd y ddau oddi ar eu meirch. Ymhen ysbaid daeth ar draws ugain o wŷr arfog yn ymosod ar Beredur ac ar fedr ei ladd. Rhuthrodd ar garlam gwyllt atynt, a gyrrodd ergydion aml a ffyrnig ei gleddyf hwy ar ffo mewn dychryn. Yna crwydrodd drwy leoedd anial ac anghysbell nes cyrraedd ohono gastell lle yr oedd twrneimant ar dro. Carlamodd Galâth i ganol y marchogion, a buan y gwelwyd nad oedd yno neb a allai wrthsefyll ei waywffon a'i gleddyf. Taflodd hyd yn oed Walchmai, un o wŷr enwocaf llys Arthur, i'r llawr a'i glwyfo yn ei ben.
Ymaith ag ef wedyn, a chyfarfod rhiain eurwallt a'i harweiniodd yn y nos i lan y môr. Ar y traeth gwelai long â gorchudd o samit gwyn drosti i gyd.
