Hen olwyn fawr rhagluniaeth wrth dirion arfaeth Duw,
Yn hylaw a'm cynhaliodd drwy uniawn fodd yn fyw;
Er amled oedd y maglau a rhwydau o bob rhyw,
Ce's ddychwel mewn tawelwch a diogelwch gwiw.
'Rwyf heddyw'n benderfynol, mae'n ddefosiynol swydd,
Mydryddu cân ysbrydol wrth reol berffaith rwydd;
O foliant i'm Creawdydd, Pen-llywydd nef a llawr,
Yr hwn sydd wedi farbed â'i nodded hyd yn awr.
Ni ddichon dyn oedrauus, anfedrus fel y fi,
Byth lunio mewn myfyrdod un teilwng glod i ti,
Sydd gadarn Dduw aufeidrol, a nerthol Dri yn Un,
Yn mhell uwch law gwybodaeth a dealldwriaeth dyn.
Cerubiaid a Seraphisid, anwyliaid pur y nef,
Ymgrymant mewn gorchwyledd o flaen ei orsedd Ef,
Gan guddio eu hwynebau—rho'nt eu coronau i lawr
Wrth draed yr Iôr tragwyddol sydd yn anfeidrol fawr.
Gan hyny deffro f'enaid, yn danbaid nos a dydd,
Goruchel f'o dy grechwen ar danau'r awen rydd,
Yn seinio cân gysonaidd a pharadwysaidd don,
O glodydd cyflwynedig i'r bendigedig Ion.
Yr Arglwydd mawr ei allu sydd yn teyrnasu'n wir,
Efe yw Llywydd cyfion, eithafion môr a thir;
Ac hefyd ceir, mae'n eglur, aneirif deulu'r nef,
Yn plygu mewn ufudd-dod, dan ei awdurdod Ef.
Mae dyled ar ddynolion yn gyson oll i gyd,
Glodfori Llywodraethwr, a Barnwr mawr y byd;—
Mae'n deilwng o anrhydedd, y parch a'r mawredd mâd,
A hyny yn ddiddiwedd er clod i'w ryfedd râd.
Boed i mi gael fy nerthu, a'm dysgu yn ddi dawl,
I eirio cân soniarus o barchus fedrus fawl;
I'r Brenin mawr tragwyddol, anfeidrol y nef wen,
Y byddo'r holl ogoniant, a'r moliant byth, Amen.
