Os dynion heddyw'n gyhoedd
Am nefoedd ydym ni,
Trown i'w cheisio trwy iachuswerth
Fawr Aberth Calfari;
Gadawn ein cyfiawnderau,
A'n cymhwysiadau, os oes,
Ac awn a'n gwaeledd yn ddi gelu,
Tan gredu, at Oen y groes;
Rhaid iddo er ei glod
Yn gyfan Feddyg fod,
Ni thal daioni dynol,
Na hunan anwahanol
O tan ei nefol nôd;
Mawr yw y môr o waed
O ystlys Iesu a gaed,
A phechaduriaid mawrion
O dan ddcluriau duon
Yn wynion ynddo a wnaed.
Yr un gallu sy eto'n gyflym,
'Run grym sy ngwaed y groes,
Mae grasol groeso i bawb a ddelo
I glirio ei euog loes;
Mae Crist yn ffordd, yn fywyd,
Gwirionedd hefyd yw,
Bu farw'r cyfion dros'r anghyfion,
Caiff rhai oedd feirwon fyw;
Mae'n Harglwydd mawr ei hun
Yn hanfod Tri yn Un,
Diogel brynedigaeth,
Wrth air y wir dystiolaeth,
Yn iachawdwriaeth dyn;
Mae'n Dri i ni yn y ne'
'Rhan swydd, a llwydd, a lle,
Ond Tri yn Un 'run enyd,
Un Tad, un Mab, un Yspryd,
Da fywyd ydyw efe.
Gan ddarfod geni'r Iesu
I ni'r ol llygru o'n lle,
Tudalen:Telyn Seion sef Pedwar ar Bymtheg o Garolau Nadolig.djvu/32
Gwedd
Prawfddarllenwyd y dudalen hon