"O?" Yr oedd gwrychyn Wil yn codi ar unwaith. "A be" ddeudist ti wrtho fo?"
"Y byddech chi'ch dau yn galw i'w weld o heno i wneud . . . y . . . ymddiheuriant . . . Tyd, Now."
"Ond yr on i wedi bwriadu . . . "
"Dyma dy gôt di."
"Diolch . . . wedi bwriadu siarad efo Lias Tomos a . . . "
"A'th het di."
"Diolch."
Brysiodd Huw allan o'r gegin a dychwelodd ymhen ennyd â chôt a chap Wil yn ei ddwylo.
"Hwda."
"Yli, Huw Rôb, os wyt ti'n meddwl . . . "
"Tyd yn dy flaen, Cochyn, a dim lol."
"O, o'r gora', ond cofia . . . "
"Lle mae 'Fanwy?"
"Yn y llofft."
Aeth Huw allan ac i waelod y grisiau.
"Fanwy?"
"Ia, Huw?"
"Mae 'Mam isio i chi ddŵad acw i swpar."
"Ond yr ydw' i . . . "
"Maen' nhw'n eich disgwyl chi, cofiwch."
"Ond yr ydw' i newydd newid fy ffrog a . . ."
"Twt. 'Rydan ni'n tri'n mynd i dŷ Lias Tomos i swpar. Nos dawch 'rŵan."
"Ond Huw . . . '
"Nos dawch, 'Fanwy."
Fel y cerddai'r tri chyfaill i lawr Gallt-yr-ysgol, teimlai dau ohonynt fel troseddwyr yng ngofal plisman. Ond yr oedd Owen yn hynod falch o weld y wên fawr, ddanheddog, ar wyneb Wil.
