"Ddigon gwael i rywun fod ar 'i draed y nos efo nhw, chwadal Robin Ifans."
"Ydyn', fachgan. Neu, fel y clywis i un hen frawd yn deud, 'fel bara ceirch.' Go anodd fydd gwneud cyflog y mis yma, mae arna' i ofn. 'Wn i ddim pryd y cawn ni fynd i fras-hollti'r plygion eraill a dŵad â'r cerrig o'r Twll." Llithrodd y cŷn eto i'r llawr, a chaeodd ac agorodd yr hen ŵr ei law chwith yn gyflym droeon. "Mae'r cŷn 'na fel petai o'n serio 'nghnawd i un funud, a'r eiliad nesa' 'dydi o ddim yn fy llaw i." Cododd oddi ar ei flocyn. "Mi a' i at dân y caban am funud i roi clwt neu ddau ar fy llaw. Gobeithio bod rhywun wedi cynna' siwin o dân yno, yntê?"
""Oes gynnoch chi gŵyr crydd?"
"Oes, tamad yn fy mhocad, diolch, Huw. Mae'r hen sgorion 'ma'n boenus iawn hiddiw."
"Mi ddyla'r hen Lias roi'r gora' i'r chwaral, wsti," meddai Huw Jones wedi iddo fynd. "Does 'na ddim synnwyr yn y peth, Owen. Ne' dyna ydw' i'n ddeud, beth bynnag."
"Ond mae'n rhaid i rywun fyw, Huw Jones, a . . .
"Oes, o ran hynny, ond oes?"
"A hyd nes daw blwydd-dâl i'r hen weithwyr . . ."
"Ia, hyd nes daw . . . y . . . hwnnw, Owen . . . Ia. Ia, 'nen' Tad. Ne' dyna ydw' i'n ddeud, beth bynnag." A phoerodd Huw Jones yn gall i'r domen rwbel cyn eistedd eto wrth ei drafael.
"Mae 'na rai o'r gwleidyddwyr 'ma'n dechra' sôn am hynny, medda Taid."
"Hen bryd iddyn' nhw hefyd."
"Un ohonyn' nhw'n awgrymu chweugian yr wsnos."
"Y?"
"Chweugian yr wsnos."
"I bwy?"
"I'r hen weithwyr."
"Am be'?"
