"Ydyn', Taid."
"Ond dos i lawr 'rwan. Mae hi'n oer iti yn y llofft 'ma, ac yr ydw' inna' am drio cysgu tipyn."
A chysgodd Owen Gruffudd, heb wybod mai Owen a luniodd y llythyr ac mai cadernid ac urddas Huw Rôb a oedd yn yr ysgrifen.
Cliriodd yr eira'n araf oddi ar y chwarel hefyd yn ystod yr wythnos ddilynol, a dringodd y chwarelwyr y Lôn Serth yn llon y bore Llun wedyn. Ar ôl chwech wythnos o segurdod, yr oedd pawb yn hynod gyfeillgar, fel petaent heb weld ei gilydd. ers blynyddoedd, ac nid o ddireidi'n unig y cofleidiodd ac y cusanodd Robin Ifans Huw Jones. Tu ôl i'r teimladau da a'r tynnu-coes mewn gwal a thwll a chaban, yr oedd mawr ryddhad gwŷr wedi hen 'laru ar ddiogi, llawer ohonynt wedi byw'n fain rhag syrthio i ddyled.
Aethai'r wythnos olaf heibio'n gyflym i Owen. Gweithiai ar Roeg a Lladin bob bore ac am awr ar ôl cinio, yna âi efo Huw neu Wil, neu'r ddau, am dro hyd y pentref neu am stelc at Ffowc y Saer neu Siôn Ifan y Crydd, dyn llwm, unllygeidiog, swta, a gasglai, er ei waethaf ei hun, lond gweithdy o ddoethion. clebrus ato bob dydd; wedyn treuliai awr ar yr Actau neu lyfrau'n ymwneud â phwnc yr Ysbryd Glân cyn mynd i'r capel am chwech. Wedi'r cyfarfod yno, rhaid oedd osgoi'r gweinidog a Huw a Dafydd a phawb arall—dim ond ar y Sul yr âi Wil ar gyfyl y capel—er mwyn medru sleifio allan ar ôl Mary. Swper, awr arall o ddarllen—â chôt fawr amdano a hen un i Ddafydd am ei goesau, ac yng ngolau cannwyll gan fod yr olew wedi gorffen yn siopau'r pentref—ac yna i'r gwely yn felys--flinedig, gan wybod bod diwrnod da o waith o'i ôl.
Er hynny, yr oedd yn falch o gael eistedd eto wrth y drafael ac o gael teimlo'i fod yn ennill ei damaid.
