amryw o'r cwestiyna' yn y papur ges i'r bora. Yr union rai yr oedd Taid yn 'u herfyn."
"Mi fydd Huw ni wrth 'i fodd."
"Huw?"
"Mi ddaeth adra' o'r chwaral ganol dydd fel 'tai o, ac nid chi, oedd yn ista'r arholiad. 'Sut mae o'n bwrw drwyddi, tybad?" medda' fo dro ar ôl tro amsar cinio, ar biga'r drain. 'Roedd o a Wil am bicio i'r dre pnawn 'ma—'i'r hen hogia' gael te efo'i gilydd,' medda' fo, 'a mynd â Now i'r Syrcas, i goblyn, wedyn.' Ond pan ddalltodd o fy mod i'n dŵad i siopa tros Miss Roberts. . ." Gwridodd. ""Panad arall, Owen?"
"Diolch, Mary. Wir, mae'r te 'ma'n dda, ond ydi?"
"Mi ddeudodd 'i fod o am fynd i ryw 'steddfod ne' rwbath yn Llan Eithin."
"Ddaru . . . 'ddaru'ch mam ama'?"
""Wn i ddim. 'Chymerodd hi ddim arni, beth bynnag . . .
Triwch y deisan gyraints 'na."
"Na, chi bia' hon'na."
"Na, chi."
"Hannar bob un 'ta"."
"Na... O, o'r gora'." A chafwyd hwyl fawr yn torri'r deisen yn deg.
"Yr argian, mae'r hogyn 'na o Aber Hen yn bwyta !" meddai hi ymhen ennyd.
"Pam ydach chi'n cochi, Mary? 'Ydi'r Jeremiah Roberts 'na'n eich llygadu chi ?"
"Roedd o funud yn ôl, ond mae o'n rhy brysur yn bwyta 'rŵan. Creadur powld ydi o, yntê?"#
"Mi ro' i 'bowld' iddo fo os na chymar o ofal."
"A chitha'n mynd yn brygethwr !" meddai hi gan wenu. Ond yr ennyd nesaf taflodd olwg hyll tua'r drws.
"Ydi o wrthi eto?"
"Nac ydi."
"Pam oeddach chi'n edrach mor gas?"
