a gosodasant arogl-darth arnynt; a safasant wrth ddrws pabell y cyfarfod, ynghyd â Moses ac aaron.
º19 Yna Cora a gasglodd yr holl gynulleidfa yn eu herbyn hwynt, i ddrws pabell y cyfarfod: a gogoniant yr ARGLWYDD a ymddangosodd i’r holl gynulleidfa.
º20 A llefarodd yr ARGLWYDD wrth Moses, ac wrth Aaron, gan ddywedyd, ‘
º21 Ymneilltuwch o fysg y gynulleidft hon, a mi a’u difaf hwynt ar unwaith.
º22 A hwy a syrthiasant ar eu hwynebau, ac a ddywedasant, O DDUW, DOTV ysbrydion pob cnawd, un dyn a bechodd, ac a ddigi di wrth yr holl gynulleidfa?
º23 A llefarodd yr ARGLWYDD wrth Moses, gan ddywedyd. ‘
º24 Llefara wrth y gynulleidfa, gan ddywedyd, Ewch ymaith o gylch pabell Cora, Dathan, ac Abiram.
º25 A chyfododd Moses, ac a aeth at Dathan ac Abiram: a henuriaid Israel a aethant ar ei ôl ef.
º26 Ac efe a lefarodd wrth y gynulleidfa, gan ddywedyd, Ciliwch, atolwg, oddi wrth bebyll y dynion drygionus hyn, ac na chyffyrddwch a dim o’r eiddynt; rhag eich difetha yn eu holl bechodau hwynt.
º27 Yna yr aethant oddi wrth babell Cora, Dathan, ac Abiram, o amgylch: a Dathan ac Abiram, eu gwragedd hefyd, a’u meibion, a’u plant, a ddacthant allan, g@n sefyll wrth ddrws eu pebyll.
º28 A» MJ TT’ — V/——»~ cewch wybod mai yr ARGLWYDD a’m hanfonodd i wneuthur yr holl weithredoedd hyn; ac nad o’m meddwl fy hun y gwneuthum hwynt.
º29 Os bydd y rhai hyn feirw fel 5 bydd marw pob dyn, ac os ymwelir â hwynt ag ymwelediad pob dyn; nid yi ARGLWYDD a’m hanfonodd i.
º30 Ond os yr ARGLWYDD a wna newyddbeth, fel yr agoro’r ddaear ei safn, ‘d’v llyncu hwynt, a’r hyn oll sydd eiddynt fel y disgynnont yn fyw i uffern; yna y cewch wybod ddigio o’r gwŷr hyn yi ARGLWYDD.
º31 A bu, wrth orffen ohono lefaru yt holl eiriau hyn, holiti o’r ddaear oedd danynt hwy.
º32 Agorodd y ddaear hefyd ei safn, a llyncodd hwynt, a’u tai hefyd, a’r hoi’ ddynion oedd gan Cora, a’u holl gyfoeth.:
º33 A hwynt, a’r rhai oll a’r a oedd gyda hwynt, a ddisgynasant yn fyw i uffern; a’r ddaear a gaeodd arnynt: a"‘ difethwyd hwynt o blith y gynulleidfa.
º34 A holl Israel, y rhai oedd o’u hamgylch hwynt, a ffoesant wrth eu gwaedd hwynt: canys dywedasant, Ciliwn, rhag i’r ddaear ein llyncu ninnau.
º35 Tan hefyd a aeth allan oddi wrth yr ARGLWYDD, ac a ddifaodd y dau cant a’r deg a deugain o wŷr oedd yn offrymu yr arogl-darth.
º36 A llefarodd yr ARGLWYDD wrth Moses, gan ddywedyd,
º37 Dywed wrth Eleasar, mab Aaron yr offeiriad, am godi ohono efe y thuserau o fysg y llosg; a gwasgara y tân oddi yno allan: canys sanctaidd ydynt: ‘
º38 Sef thuserau y rhai hyn a bechasant yn erbyn eu heneidiau eu hun; a gweithier hwynt yn ddalennau’ llydain, i fod yn gaead i’r allor; canys offrymasant hwynt gerbron yr ARGLWYDD ; am hynny sanctaidd ydynt: a byddant yn arwydd i feibion Israel.
º39 A chymerodd Eleasar yr offeiriad y thuserau pres, a’r rhai yr offrymasai y gwŷr a losgasid; ac estynnwyd hwynt yn gaead i’r allor: t66
º40 Yn goffadwriaeth i feibion Israels fel na nesao gŵr dieithr, yr hwn ni byddo o had Aaron, i losgi arogl-darth gerbron yr ARGLWYDD; ac na byddo fêl Cora a’i gynulleidfa: megis y llefarasai yr ARGLWYDD trwy law Moses wrtho ef.
º41 A holl gynulleidfa meibion Israel a duchanasant drannoeth yn erbyn ; Moses, ac yn erbyn Aaron, gan ddy¬wedyd, Chwi a laddasoch bobl yr ARGLWYDD. i
º42 A bu, wedi ymgasglu o’r gynulleidf? yn erbyn Moses ac Aaron, edrych ohonynt ar babell y cyfarfod: ac wele, [toasai y cwmwl hi, ac ymddangosodd gogoniant yr ARGLWYDD.
º43 Yna y daeth Moses ac Aaron o flaea pabell y cyfarfod.
º44 A’r ARGLWYDD a lefarodd wrth Moses, gan ddywedyd,
º45 Ciliwch o blith y gynulleidfa hon, a mi a’u difaf hwynt yn ddisymwth. A hwy a syrthiasant ar eu hwynebau.