2:13 Pa beth a gymeraf yn dyst i ti? beth a gyffelybaf i ti, O ferch Jerwsalem? beth a gystadlaf â thi, fel y'th ddiddanwyf, O forwyn, merch Seion? canys y mae dy ddinistr yn fawr fel y môr; pwy a'th iachâ di?
2:14 Dy broffwydi a welsant i ti gelwydd a diflasrwydd, ac ni ddatguddiasant dy anwiredd, i droi ymaith dy gaethiwed: eithr hwy a welsant i ti feichiau celwyddog, achosion deol.
2:15 Y rhai oil a dramwyent y ffordd, a gurent eu dwylo arnat ti, chwibanent, ac ysgydwent eu pennau ar ferch Jerwsalem, gan ddywedyd, Ai dyma y ddinas a alwent yn berffeithrwydd tegwch, yn llawenydd yr holl ddaear?
2:16 Dy holl elynion a ledasant eu safnau arnat ti; a chwibanasant, ac a ysgyrnygasant ddannedd, ac a ddywedasant, Llyncasom hi: yn ddiau dyma y dydd a ddisgwyliasom ni; ni a'i cawsom, ni â’i gwelsom.
2:17 Yr ARGLWYDD a wnaeth yr hyn a ddychmygodd; ac a gyflawnodd ei air yr hwn a orchmynnodd efe er y dyddiau gynt: efe a ddifrododd, ac nid arbedodd; efe a wnaeth i'r gelyn lawenychu yn dy erbyn di; efe a ddyrchafodd gorn dy wrthwynebwyr di.
2:18 Eu calon hwynt a waeddodd ar yr ARGLWYDD, O fur merch Seion, tywallt ddagrau ddydd a nos fel afon; na orffwys, ac na pheidied cannwyll dy lygad.
2:19 Cyfod, cyhoedda liw nos; yn nechrau yr wyliadwriaeth tywallt dy galon fel dwfr gerbron yr ARGLWYDD: dyrchafa dy ddwylo ato ef am einioes dy blant, y rhai sydd yn llewygu o newyn ym mhen pob heol.
2:20 Edrych, ARGLWYDD, a gwêl i bwy y gwnaethost fel hyn: a fwyty y gwragedd eu ffrwyth eu hun, plant o rychwant o hyd? a leddir yr offeiriad a'r proffwyd yng nghysegr yr ARGLWYDD?
2:21 Ieuanc a hen sydd yn gorwedd ar lawr yn yr heolydd; fy morynion a'm gwŷr ieuainc a syrthiasant trwy y cleddyf; ti a'u lleddaist hwynt yn nydd dy soriant, lleddaist hwy heb arbed.
2:22 Gelwaist, megis ar ddydd uchel ŵyl, fy nychryn o amgylch, fel na ddihangodd ac na adawyd neb yn nydd soriant yr ARGLWYDD: y gelyn a ddifethodd y rhai a faethais ac a fegais i.
PENNOD 3
3:2 Myfi yw y gŵr a welodd flinder gan wialen ei ddigofaint ef.
3:2 I dywyllwch, ac nid i oleuni, yr arweiniodd ac y tywysodd efe fi.
3:3 Yn fy erbyn i yn ddiau y trodd efe, ac y mae efe yn troi ei law ar hyd y dydd.
3:4 Efe a wnaeth fy nghnawd a'm croen yn hen; efe a ddrylliodd fy esgyrn.
3:5 Efe a adeiladodd i'm herbyn, ac a'm hamgylchodd â bustl ac â blinder.
3:6 Efe a'm gosododd mewn tywyll leoedd, fel y rhai sydd wedi marw er ys talm.
3:7 Efe a gaeodd o'm hamgylch, fel nad elwyf allan: efe a wnaeth fy llyffethair i yn drom.
3:8 Pan lefwyf, a phan floeddiwyf, efe a gae allan fy ngweddi.
3:9 Efe a gaeodd fy ffyrdd a cherrig nadd; efe a wyrodd fy llwybrau.
3:10 Yr oedd efe i mi fel arth yn cynllwyn, neu lew mewn llochesau.
3:11 Efe a wyrodd fy ffyrdd, ac a'm drylliodd; yn anrheithiedig y gwnaeth fi.
3:12 Efe a anelodd ei fwa, ac a'm gosododd fel nod i saeth.
3:13 Efe a wnaeth i saethau ei gawell fyned i'm harennau.
3:14 Gwatwargerdd oeddwn i'm holl bobl, a'u cân ar hyd y dydd.
3:15 Efe a'm llanwodd â chwerwder; efe a'm meddwodd i â'r wermod.
3:16 Efe a dorrodd fy nannedd â cherrig, ac a'm trybaeddodd yn y llwch.
3:17 A phellheaist fy enaid oddi wrth heddwch; anghofiais ddaioni.
3:18 A mi a ddywedais, Darfu am fy nerth a'm gobaith oddi wrth yr ARGLWYDD.
3:19 Cofia fy mlinder a'm gofid, y wermod a'r bustl.
3:20 Fy enaid gan gofio a gofia, ac a ddarostyngwyd ynof fi.
3:21 Hyn yr ydwyf yn ei atgofio; am hynny y gobeithiaf.
3:22 Trugareddau yr ARGLWYDD yw na ddarfu amdanom ni: o
