PENNOD 21
1 A DAETH gair yr ARGLWYDD ataf, gan ddywedyd,
2 Gosod dy wyneb, fab dyn, tua Jerwsalem, a difera dy eiriau tua'r cysegroedd, a phroffwyda yn erbyn gwlad Israel,
3 A dywed wrth wlad Israel, Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD; Wele fi i'th erbyn, tynnaf hefyd fy nghleddyf o'i wain, a thorraf ohonot gyfiawn ac anghyfiawn.
4 Oherwydd y torraf ohonot gyfiawn ac flnghyfiawn, am hynny y daw fy nghleddyf allan o'i wain yn erbyn pob cnawd, o'r deau hyd y gogledd;
5 Fel y gwypo pob cnawd i mi yr ARGLWYDD dynnu fy nghleddyf allan o'i wain: ni ddychwel efe mwy.
6 Ochain dithau, fab dyn, gydag ysictod Iwynau; ie, ochain yn chwerw yn eu golwg hwynt.
7 A bydd, pan ddywedant wrthyt. Am ba beth yr ydwyt yn ochain? yna ddy¬wedyd ohonot. Am y chwedl newydd, am ei fod yn dyfod, fel y toddo pob calon, ac y llaeso y dwylo oil, ac y pallo pob ysbryd, a'r gliniau oll a ânt fel dwfr; wele efe yn dyfod, ac a fydd, medd yr ARGLWYDD DDUW
8 A gair yr ARGLWYDD a ddaeth ataf, gan ddywedyd,
9 Proffwyda, fab dyn, a dywed, Fel hyn y dywed yr ARGLWYDD; Dywed, Cleddyf, cleddyf a hogwyd, ac a loywyd.
10 Efe a hogwyd i ladd lladdfa, efe a loywyd fel y byddai ddiaglair: a lawen-ychwn ni? y mae efe yn dirmygu gwialen fy mab, fel pob pren.
11 Ac efe a'i rhoddes i'w loywi, i'w ddal mewn llaw; y cleddyf hwn a hogwyd, ac a loywyd, i'w roddi yn llaw y lleiddiad.
12 Gwaedda ac uda, fab dyn; canys hwn fydd ar fy mhobl, hwn fydd yn erbyn holl dywysogion Israel; dychryn gan y cleddyf fydd ar fy mhobl: am hynny taro law ar forddwyd.
13 Canys profiad yw; a pheth os y cleddyf a ddiystyra y wialen? ni bydd efe mwy, medd yr ARGLWYDD DDUW.
14 Tithau, fab dyn, proffwyda, a tharo law wrth law, a dybler y cleddyf y drydedd waith: cleddyf y lladdedigion, cleddyf lladdedigaeth y gwŷr mawr ydyw, yn myned i'w hystafelloedd hwynt.
15 Rhoddais flaen y cleddyf yn erbyn eu holl byrth hwynt, i doddi eu calon, ac i amlhau eu tramgwyddiadau: O, gwnaed ef yn loyw, hogwyd ef i ladd!
16 DOS ryw ffordd, naill ai ar y llaw ddeau, ai ar y llaw aswy, lle y tueddo dy wyneb.
17 Minnau hefyd a drawaf y naill law yn y llall, ac a lonyddaf fy llid: myfi yr ARGLWYDD a'i lleferais.
18 g A daeth gair yr ARGLWYDD atai, gan ddywedyd,
19 Tithau, fab dyn, gosod i ti ddwy ffordd, fel y delo cleddyf brenin Babilon; o un tir y deuant ill dwy: a dewis Ie, y» mhen ffordd y ddinas y dewisi ef.
20 Gosod ffordd i ddyfod o'r cleddyf tua Rabbath meibion Ammon, a ttma Jwda yn erbyn Jerwsalem gaerog.
21 Canys safodd brenin Babilon ar y groesffordd, ym mhen y ddwyffordd, i ddewimo dewimaeth: gloywodd ei saethau, ymofynnodd S dclwau, edrychodd mewn afu.
22 Yn ei law ddcau yr oedd dewiniaeth Jerwsalem, am osod capteiniaid i agoryd safh mewn lladdedigaeth, i ddyrchafu llef gyda bloedd, i osod offer rhyfel yn -erbyn y pyrth, i twrw clawdd, i adeiladu amddiffynfa.
23 A hyn fydd ganddynt, fel dewirdo dewiniaeth gwagedd yn eu golwg hwynt, jfl rhai a dyngasarit Iwon: ond efe « igofia yr anwiredd, i'w dal hwynt.
24 Am hynny fel hyn y dywed yr AR¬GLWYDD DDUW, Am beri ohonoch gofio eich anwiredd, gan amlygu eich camweddau, fel yr ymddengys eich pechodau yn eich holl weithredoedd; am beri ohonoch eich cofio, y'ch delir a llaw.
25 Tithau, halogedig annuwiol dywysog Israel, yr hwn y daeth ei ddydd, yn amser diwedd anwiredd,
26 Fel hyn y dywed yr ARGLWYDB DDUW; Symud y meitr, a thyn
